27 september 2014

Geen zin in.....

Eerlijk gezegd had ik vanmiddag geen zin om dit verslag te maken. Lang heb ik dan ook getwijfeld of ik er niet gewoon mee stoppen moet....

Kampioensteam LSC 1890 F8
Nee, het heeft niets te maken met de 13-1 nederlaag van vanmorgen. Want de tegenstander Scharnegoutum was gewoon een klasse beter. Scharnegoutum (net als Heeg trouwens, vorige week met 11-1 verlies voor LSC189 E3) hebben hun teams simpelweg te laag in gedeeld. Deze teams kunnen makkelijk in de eerste klasse en de desbetreffende clubs zouden zich zelf eens achter de oren moeten krabben. Door de wens/drang om kampioenen te leveren worden hun eerste teams (met opzet?) te laag ingedeeld. Leuk om elk jaar de bloemen aan de jongens te mogen uitdelen! Maar beseffen deze clubs wel dat ze de ontwikkeling van hun talenten ernstig te kort doen om ze elke week met 11-1 of 14-0 te laten winnen. En later maar klagen dat er zo weinig talent uit eigen jeugd door komt. Tja. Waar zou dat nou aan liggen....

Kwam deze nederlaag nu alleen omdat zij zo goed waren? Grotendeels wel. Maar er waren ook een aantal spelers die na 4 minuten (toen stond het al 3-0 voor Scharnegoutum) al bedacht hadden dat het vandaag wel niets zou worden. Alsof ze er geen zin in hadden. Na de wedstrijd kon je ze er precies uitpikken. Een paar spelers daar gutste het zweet met liters tegelijk het lichaam uit, maar er waren ook een paar spelers daarvan kunnen de shirts volgende week weer ongewassen gebruikt worden. Daar zullen we iets aan moeten doen.

Nu toch nog even even terugkomend op mijn openingszin. Waarom wil ik stoppen. Eigenlijk heel simpel. Het kost me te veel tijd. Niet alleen het schrijven van het verslag, maar vooral alle andere zaken die ik rondom de wedstrijdjes van het team nog moet regelen en organiseren. Net als jullie is ook mijn vrije tijd beperkt. En het frustreert en irriteert mij dat de laatste tijd er zoveel tijd gaat zitten in het oplossen van problemen. Problemen die eigenlijk mijn probleem helemaal niet zouden moeten zijn....

Ik wil jullie graag deelgenoot maken van mijn frustratie. Vandaag was Remco afwezig omdat ie samen met z'n zus Emma een weekendje op kamp was naar Ameland. Hierdoor hadden Danielle en ik voor het eerst in tijden eens een weekend vrij. Tenminste als ik geen coach was geweest. Ik had er voor kunnen kiezen om opnieuw tegen Wiebren te zeggen. Helaas Wiebren ik ga een weekendje weg. Dus succes met de boys. En oja we missen 3 spelers want Fransicso en Roel moeten met de E1 meedoen. Succes!

Dat heb ik niet gedaan. Immers vorige week had ik ook al gemist wat voor mij genoeg reden is om toch te gaan. Want ik vind het belangrijk dat, als je het commitment hebt gegeven, je er ook alles aan moet doen om dat commitment ook waar te maken. Dat betekent voor mij: Als je echt niet kunt (zoals vorige week) dan kun je afzeggen. Maar deze week? Ik kon wel, dus als ik had afgezegd zou dat alleen maar zijn omdat ik dan voor mezelf zou kiezen. En natuurlijk heb ik het recht om voor mezelf te kiezen. Toch? Maar zo zit ik niet in elkaar. Ik wilde Wiebren, en nog belangrijker de jongens niet in de steek laten, want zo voelt dat voor mij. Dus heb ik tegen Daniëlle gezegd. Als je samen met mij wat wilt gaan doen. Ga dan mee naar het Sportpark van LSC...
Heb ik ook nog een leuk klusje voor je, want ik zoek nog een gastheer/vrouw die de tegenstander kan opvangen en wegwijs kan maken op het sportpark. Want op mijn oproep voor een vrijwilliger heeft niemand gereageerd. Tenminste ik heb geen aanmeldingen gehad. Wel afberichten van alle soorten en maten. Sommige konden echt niet, zoals ik vorige week, dus dat kan gebeuren, andere zeiden dat ze niet konden, maar waren wel op tijd op het sportpark, dus hadden ze achteraf wel gekund. Tenminste dat vind ik....

Daarnaast werd er ook veel gezwegen.... Doodse stilte op mijn oproep en ook jammer niemand die mij vanmorgen gevraagd heeft: Heb je al een gastheer of gastvrouw. Want nu ik eerder dan onze gasten aanwezig ben kan (nog mooier wil) ik het wel doen. Of zal ik straks de limonade even doen.... En voor iedereen die het vergeten is te vragen. Ik had inmiddels iemand bereid gevonden. Raad je het al?
Deze is voor Daniëlle, Jelmar en Anton!
Dank je wel Daniëlle. De gasten hebben het ongelofelijk gewaardeerd!

Bovenstaande is zo maar een voorbeeld. Maar er zijn meer. Zo kwam vanmorgen de scheidsrechter gewoon niet opdraven. Jelmar en Anton bedankt voor het invallen. Dus mijn frustratie geldt zeker niet voor jullie twee. Mijn frustratie gaat veel meer over het feit dat het altijd de zelfde schouders zijn waar de "vrijwillige" taken op rusten. Vrijwillig tussen haakjes omdat zonder deze "vrijwilligers" er op zaterdag niet gevoetbald kan worden. En daar draait het toch allemaal om dat wij ouders/supporters het mogelijk maken dat onze jongens elke week de wei in kunnen. Winnen of verliezen, wat maakt het uit. Lekker voetballen met z'n allen....

Maar ook de zaken rondom de wedstrijd doen we met z'n allen. We hebben een schema waarin iedereen zijn taak toebedeeld heeft. Kun je niet. Geen probleem. Regel zelf een vervanger dan is er niets aan de hand. Bij deze al wel mijn belofte dat het voortaan niet mijn probleem meer is. Maar eigenlijk hoop ik dat vervanging voortaan gewoon wordt geregeld voordat het een probleem wordt. Omdat we de volgende keer kunnen kiezen uit een stroom van aanmeldingen....

Oja Opa en oma van Roel: Nogmaals bedankt voor jullie berichtje en ik beloof volgende week weer een normaal verslag van een hopelijk normale wedstrijd. Jullie willen natuurlijk weten hoe Roel het vandaag gedaan heeft. Tja, het klinkt misschien gek als je 13 doelpunten tegen krijgt, maar (ook al was zijn shirt nog droog...) hij heeft goed gekeept.

Met hartelijke groet
Johan

13 september 2014

We zijn los! En hoe?

Wat een start van het seizoen. Na de promotie naar de 2e klasse beginnen de boys (nu LSC1890 E3) met een knallende overwinning tegen RES E2. 14-0 maar liefst en dat hadden er nog wel meer kunnen zijn!

LSC1890 E6 miste vorig jaar onnodig het kampioenschap in de 3e Klasse, maar promoveerde toch naar de 2e klasse. 2 spelers (Sjors en Ivo) stroomden door naar E1 en Chris, Abe, Tygo, Thylo, Jorn, Roel en Remco zagen 2 nieuwe spelers toegevoegd aan hun team. Francisco en Floris zijn de 2 nieuwe toppers. Beide lieten in de voorbereiding al zien dat de scouting steeds beter wordt. Super hoe snel deze jongens hun plekkie in het team hebben opgeëist! Ook langs de kant een nieuw gezicht, Anton dacht lekker aan de kant te kunnen toekijken, maar werd gelijk al weer ingezet om als gastheer voor de tegenstander op te treden. Gelukkig hebben we Wiebren bereid gevonden om de ondankbare taak om Anton op te volgen op zich te nemen.

Terug naar de Wedstrijd, de opstelling:
In de goal Tygo. Linksachter Floris, Rechtsachter Abe en in het midden Thylo. Roel op de wissel (volgende keer op tijd Roel!). Voorin op rechts Chris, in het midden Francisco en op Jorn op links. Remco op wissel.

LSC E3 begon met een vliegende start. Binnen 2 minuten wees de scheidsrechter al 2 keer naar de middenstip. De 1-0 van Chris volgde na een prachtige dieptepass van Thylo. Ook de 2-0 kwam, nu na een individuele actie, van Chris. De kansen bleven maar komen, maar voornamelijk dankzij de goede keeper van RES E2 bleef het even 2-0.
Na ruim 6 minuten kwamen Roel en Remco erin voor Thylo en Jorn. En wat een entree maakt Remco. Chris ving een uittrap van de keeper op en gaf Remco de kans om zijn eerste te maken: 3-0.
Kort daarna was Remco opnieuw doeltreffend. Op een schot van Francisco was hij het meest alert en tikte 4-0 binnen. Het iets latere begintijdstip lijkt Remco goed te liggen. Want bij zijn derde goal (5-0) was hij -na een schot van Roel- opnieuw het eerst bij de bal. Een echte hattrick. Zijn eerste?

Dat Remco ook andere goals kan maken dan intikkertjes liet hij bij de 6-0 zien. Van grote afstand nam hij een strak ingepasste bal in één keer op zijn nieuwe adidassjes.

Met een grote boog en zwanger van het effect verdween de bal onhoudbaar voor de keeper in de verre hoek. Een prachtige goal. (Een Lucky of een bewussie; Remco?)

Voor de rust maakte Jorn nog de 7-0 opnieuw na een assist van Thylo. Deed de tegenstander dan niets terug? Ze probeerden het wel, maar Floris en Abe maakten echt elke kans op een uitbraak direct onschadelijk. Zo bleef het een rustige middag voor Tygo.  Aan de bal zorgden de verdedigers Roel, Thylo, Abe en Floris steeds weer voor druk naar voren.
In de rust hoefde er weinig bijgestuurd te worden. Alleen dat de verdedigers zonder bal eerder mogen doorschuiven naar het middenveld en dat de aanvallers bij balverlies minimaal meeverdedigen tot aan de middenlijn.

De tweede helft werd begonnen met de zelfde beginopstelling. Het duurde even voordat LSC E3 het net weer vond. Er waren voldoende kansen, maar de keeper bleef opvallen door prachtige reddingen. Toch werd het 8-0 door Jorn na een prachtige voorzet van Chris. Die zelf de 9-0 maakte. Daarna werd het spel wat minder. Te veel werd de indivduele actie gezocht. En aangezien de tegenstander de handdoek al gooide slalomden Chris, Roel en Francisco keer op keer om 2 - 3 spelers. Te vaak werd de moeilijke oplossing gezocht terwijl simpel overspelen meer resultaat op kon leveren.
De eretreffer werd RES niet gegund, want ook de 2e helft stonden Abe en Floris steeds op de goede plek. Roel en Thylo speelden als veredelde aanvallers en de 2 terriërs van E3 beten zich helemaal vast in de aanvallers van RES.

Tygo had het opnieuw rustig. Één keer kwam er een diepe bal en tygo kwam ver z'n goal uit, maar raakte de bal niet helemaal lekker. Een van de spelers van RES ving de bal op en schoot de bal met een prachtige boog naar het lege doel en belandde op ..... de lat. Dus een mooie clean sheet voor Tygo.

De dubbele cijfers werden toch nog gehaald. Francisco kon als spits natuurlijk niet achterblijven en ook hij maakte 4 doelpunten op rij (de 2e hattrick van de middag). En er zaten een paar beauty's tussen: Twee keer een prachtig afstandsschot die onhoudbaar voor de keeper in de kruising belandde. Ook nog een frommelgoaltje en de mooiste bewaarde hij voor het laatst. Roel gaf een strakke voorzet vanaf rechts en Francisco nam de bal in één keer op zijn pantoffel. De volley spatte uiteen in de touwen en betekende 13-0. Ook Chris maakte nog zijn 4e van de wedstrijd en de wedstrijd eindigde dus met 14-0. Wat een begin.

De vraag rijst dus of we al kunnen spreken van het Wiebren-effect? Volgende week zullen we het weten. Ondergetekende is er nl. niet bij dus Wiebren staat er volgende week alleen voor. Ik heb er alle vertrouwen in dat het goed komt. Dus van de volgende wedstrijd geen verslag. Tenzij er iemand zich geroepen voelt om een verslag te maken. Stuur maar in: Ik zal het graag plaatsen!