LSC1890 E3 – SWZ Boso E3 2-3 (0-0)

Een spannende Sneeker derby, een gelijkspel  leek het te worden maar in de allerlaatste seconde………….

Vandaag stond SWZ Boso E3 tegen LSC E3 op het programma. Alle ingrediënten waren aanwezig; een prachtig zonnetje, vele supporters en niet onbelangrijk 18 spelers met de coaches die er zin in hadden om er een mooie voetbalderby van te maken!  Abe was helaas door ziekte verhinderd, maar Tygo, Roel, Thylo, Floris, Remco, Victor, Francisco, Jorn en Chris waren er klaar voor.  De vorige wedstrijd tegen deze tegenstander ging helaas verloren, dus de jongens waren super gemotiveerd om een goed resultaat neer te zetten. De 1e helft ging de strijd gelijk op, aan beiden kanten werden er door mooi combinatievoetbal kansen gecreëerd. Aanvallend op de flanken was de wil er wel maar werden de boys van LSC op fysiek en inzet soms geklopt. Toch kwam de eerste kans van LSC wel over de rechterkant;  Jorn gaf een bal strak voor,maar helaas ging Francisco zijn schot net naast. Kort daarop draaide Chris zich vrij en gaf een kans aan Victor; een loeihard schot, maar net niet genoeg richting de hoek zodat de keeper de bal kon keren. Eerlijk is eerlijk de beste  kans was voor SWZ, maar de bal spatte op het aluminium uiteen.  Beide keepers lieten zien waar ze  goed in zijn: de heilige nul houden. En dus gingen de teams met de bekende brilstand  0-0 de rust in.

De 2e helft werd zeer spannend. LSC kwam op voorsprong, met een mooie pass werd Chris door Victor in stelling gebracht. Met dit buitenkansje wist Chris wel raad en schoot de bal bekeken langs de goalie van SWZ Boso: 1-0. Het beste voetbal kwam echter van de tegenstander, maar de kans om de voorsprong uit te bouwen kwam van LSC. Chris gaf een steekbal op Francisco, maar zijn inzet werd helaas geblokt. Uit te tegenaanval werd Thylo op snelheid geklopt en moest Tygo (hij laat de laatste weken zien waarom hij de eerste keuze als keeper is  van de coaches) zijn hoofd buigen en moest de bal uit het netje halen.  Op dit soort momenten komt het aan op mentaliteit, laten we het kopje naar beneden hangen of peppen ze elkaar op om met zijn allen er tegen aan te gaan? Hierin kan LSC E3 nog groeien, teveel praatjes onder elkaar en soms zelfs tegen de scheids…..   Een leermomentje voor de volgende wedstrijd; doorgaan en niet blijven hangen in de teleurstelling van een tegendoelpunt.

De coach van SWZ riep dat LSC voor een puntje zou gaan en dat SWZ voor de overwinning zou tellen. Coach Johan Tadema overklaste zijn uitspraak door te roepen dat ook voor LSC alleen een overwinning goed genoeg zou zijn. Een mooi staaltje voor onderlinge sportieve rivaliteit; beide coaches gaven elkaar in het veld een high five!

Meteen spoorde Johan zijn team aan en de boys zetten er een tandje bij. SWZ werd echter ook beter, Floris moest alles uit de kast halen om zijn directe tegenstander te bedwingen en als er toch een kans kwam was Tygo er altijd nog om de bal uit de goal te ranselen. LSC was weer bij de les en Chris liet zien dat hij een neusje voor de goal heeft.  Met een kleine kapbeweging stuurde hij zijn tegenstander het Sneekerbos in en tikte de 2-1 binnen. Nog 2 minuten op de klokken….., een overwinning voor LSC zou de verhoudingen niet geheel juist weergeven, maar ja zo’n overwinning smaakt altijd wel lekker! Maar toen, een aanval van SWZ, de achterhoede van LSC had alleen aandacht voor de man met de bal….. (dit is echt iets om van te leren, verdedigen begint bij overzicht houden en kijken waar de overige tegenstanders staan)  In plaats van slim te blijven meelopen en het juiste moment te kiezen was  de keuze van twee spelers van LSC om de aanvaller met z’n beiden aan te vallen (dan staat er altijd een tegenstander vrij)  helaas niet een juiste keuze en werd het foutje in de verdediging door SWZ afgestraft door de 2-2 te maken.  De teleurstelling bij LSC was dermate groot dat onze jongens niet meer bij de les waren, SWZ strafte in de allerlaatste seconde wederom een foutje in de verdediging af;  2-3………..
Een gelijkspel was voor de derby een mooie uitslag geweest, maar vandaag trok te tegenstander aan het kortste eind. Jammer, julli hebben echt super jullie best gedaan, het spel laat een stijgende lijn zien en volgende week zijn er nieuwe kansen. De kleine foutjes zijn er om te leren, dit begint al bij de training. Scherp en fanatiek trainen betekend dat je zaterdags ook een stapje sneller en beter bent  dan de tegenstander. Er was een speler die de penalty reeks vanwege de teleurstelling aan zich voorbij liet gaan; kop op winnen doe je als team maar ook verliezen doe je als team!


Volgende week nieuwe kansen in een nieuwe derby ONS Boso E2 – LSC E 3

Met vriendelijke groeten van Anton Bakker de nieuwe sportverslaggever van het Sneeker Nieuwsblad

Omgaan met teleurstellingen

Wedstrijdverslag E3 tegen ONS

De tweede wedstrijd van het seizoen werd opnieuw gespeeld met gevoelstemperaturen beneden nul. Langs de kant was het vandaag weer bibberen en huiveren. Onze jongens kwamen goed uit de starblokken en kwamen op voorsprong door een mooie goal van Chris. Hoewel ONS al gauw daarna liet ziet dat we te maken hadden met een tegenstander van formaat, werd kort daarop de voorsprong vergroot uit een corner. De keeper van ONS slaagde er niet in de hard indraaiende bal van Thylo weg te werken. ONS kwam terug tot 2-1, maar we konden met die voorsprong de kleedkamer in met dank aan Thygo die vandaag opnieuw als een leeuw stond te keepen en zelfs een penalty het doel uit wist te ranselen.

Het goede spel van de eerste helft kwam na de rust echter slechts bij vlagen nog terug. ONS nam het initiatief en boog de achterstand langzaam maar zeker om in een riante voorsprong. Einduitslag 2-5.

Wat doe je als je op zo’n manier een wedstrijd verloren ziet gaan? Ga je staan vloeken en tieren langs de lijn? Ga je keiharde kritiek op je teamgenoot leveren als die een kans mist? Loop je na de wedstrijd weg zonder afscheid te nemen van je teamgenoten?

Eerder die ochtend had ik in Blauwhuis gezien hoe E6 speelde tegen Blauwhuis E1. E6 beschikte over te weinig spelers en Abe en Remco waren bereid gevonden hun clubgenoten uit de brand te helpen. Ik zag hoe een speler het een teamgenoot gunde om een doelpunt  te maken. Een teleurgestelde keeper kreeg een arm om de schouder van zijn kameraad.

Wie wil leren voetballen moet leren verliezen hoorde ik een van de voetbalouders zeggen. En zo is het maar net.

Wiebren

Makkum E1

LSC 1890 E3

8 - 1

LSC 1890 E3

SC Bolsward E2                    

1- 5