Teambuilding

Nul uit vier, dat is een tegenvallend begin van de competitie. Eerlijk gezegd had ik er iets meer van verwacht. Tenminste qua prestaties op het veld dan. Maar dat geldt natuurlijk ook voor de spelers, de ouders en de supporters. Dus moet ik me al zorgen maken om de witte zakdoekjes?

Voordat de supporters zich gaan roeren heb ik alvast de excuses klaar: Een nieuw team formeren kost tijd, nog nooit met de ideale opstelling kunnen spelen, veel blessures en afwezigen. De spelers moeten nog wennen etc etc . Voldoende clichés waar ik me achter zou kunnen verschuilen en toch doe ik dat niet. Immers het allergrootste cliché: Ik zie duidelijk een stijgende lijn. Of nog beter we zijn op de goede weg, dus die punten gaan vanzelf komen zijn absoluut van toepassing op dit team. 

Want de tweede helft van vandaag was gewoon de beste helft tot nu toe. Of eigenlijk als we de wedstrijd scherp begonnen waren, dan had er vandaag gewoon een resultaat in gezeten. Vergeet de eerste 5 minuten en dan speel je vandaag gelijk met 2-2. Een uitslag die ook wel verdiend was. Want ondanks het feit dat Top 63 JO13 1 net ietsje beter was, speelden de jongens vandaag gepassioneerd, gemotiveerd en waren ze veel scherper in de duels dan de voorgaande wedstrijden. 

En zoals ik al eerder gezegd heb, het gaat in eerste instantie op plezier en inzet. En dat hebben we vandaag gezien. 

Even een zijstap: Bij diverse indelingsvergaderingen die ik bij LSC1890 heb meegemaakt heb ik steeds een aantal coaches (ouders) de voorkeur uit horen spreken om vooral het (vrienden-)team bij elkaar te houden. Vaak had ik daar het gevoel bij dat deze wens vooral van de ouders kwam omdat de jongens het zo leuk hadden. Vorige week had ik het er nog met Jort over dat dit eigenlijk jammer is dat de club hier zo vaak naar luistert. Immers: met de juiste insteek en met de juiste positieve instelling kun je van elk team een vriendenteam maken. Sterker nog hoe leuk is het dat we al voor de herfstvakantie kunnen zeggen dat dit volledig nieuwe team gewoon een hele leuke groep is om mee te mogen werken.

Vorige week werd het idee geopperd -ik meen van één van de ouders - om samen met de jongens wat aan teambuilding te werken door voor de wedstrijd onder het nuttigen van een paar broodjes en wat drinken eens wat tactische dingen met hen te bespreken. Nadat we dit in de groepsapp gegooid hadden, bood direct één van de moeders aan om een heerlijke pan met soep klaar te maken en deze mee te nemen. Geweldig toch? En de jongens vonden het prachtig. Zo simpel is het dus. 

Terug naar de wedstrijd: Ja we hebben verloren en ja we zitten in een zware klasse en ja we staan onderaan. Maar als we in ons zelf blijven geloven en hard blijven werken gaan die punten heus wel komen! Met respect naar elkaar, met een positieve insteek en vooral ook de ruimte voor het individu. Dan groeit er vanzelf iets moois op tussen deze jongens. En natuurlijk is er hier en daar nog wel wat ontevredenheid. Over bijvoorbeeld de favoriete positie, maar door het bespreekbaar te maken kunnen wij (coaches en trainers) hier in ieder geval naar kijken of we er wat mee kunnen doen. Soms kunnen we dat, maar soms ook niet. We kunnen moeilijk 6 spitsen opstellen, zoals we ook geen 2 keepers op kunnen stellen. Maar als we er wel wat mee kunnen doen, dan zullen we dat zeer zeker doen. 

Bij aanvang heb ik gezegd ik de jongens graag beter wil maken en dat dit in mijn ogen juist één van de leukste kanten van het coachen is. En beter maken betekent ook dat ik vind dat sommige jongens juist eens op een positie moeten gaan staan die niet hun voorkeur geniet of zoals ze dan vaak zeggen: "dat kan ik helemaal niet". Voor mij is dat vaak juist een reden om het wel te doen. Aan de ene kant kunnen de jongens dan aan mij laten zien dat ze gelijk hebben of en dat is meestal het geval; kan ik ze laten zien dat ze het juist wel kunnen. 

Ik ben dit artikel begonnen met een afbeelding van het woord TEAM. Een van mijn coaches heeft mij ooit geleerd dat het woord TEAM een afkorting is van: 

Together Everyone Achieves More. 

En vandaag hebben we een TEAM gezien dat samen wilde vechten en samen wilde presteren. Dus jongens als jullie op deze voet verder gaan, dan gaan die punten zeker komen. Daar ben ik van overtuigd. Ik hoop jullie ook, zodat ik de komende tijd niet wakker hoef te liggen, bang voor de witte zakdoekjes.