Wat een mooie dag..

's Ochtends bij het opstaan was de auto nog wit, want het had nog gevroren. Maar gelukkig op het moment dat de we in de auto stapten was de temperatuur al dermate gestegen dat de auto voldoende ontdooit was. Ik hoefde dus niet te krabben. Het zonnetje scheen en het beloofde een mooie dag te worden.

Aangekomen in Oosterend bleek dat SDS een schitterend complex had. Mooie ruime kleedboxen, mooi intrapveldje en we konden nog even mee genieten van de overwinning (4-1) van LSC1890 F8. Die daarmee de koppositie overnam van SDS F4.

Helaas vanmorgen geen Jimte en Abe, maar gelukkig was Anton na zijn zeer geslaagde reis er weer bij en alle ingrediënten voor een prachtige voetbalochtend waren aanwezig. De zon ging steeds veller schijnen en de temperatuur steeg tot een zeer aangename hoogte. De voetbalmoeders gingen zich al insmeren met faktor 12 en kregen al een aardig kleurtje. Ja, het was goed toeven op het terras, aan de rand van het voetbalveld. De voetbalvaders voorzagen ons van een heerlijk bakkie koffie en wat was het een mooie ochtend.

Werd er ook nog gevoetbald vraag je je misschien af. Wel zeker. Het werd 13-1 voor SDS f2, dus veel valt er niet over te vertellen.
Nou ja misschien die prachtige goal van Thijmen, die schoot de 0-1 schitterend in. Nadat Sven, Chris en nog een keer Sven al een paar mooie kansen hadden gekregen. LSC F5 had dus gewoon voor kunnen komen met 4-0, maar deed dat niet en nadat de 1-1 werd gescoord mocht de tegenstander nog 12 keer scoren. Maar ja als het zulk lekker weer is dan vergeet je toch je taak en je positie? Heerlijk toch, lekker onbevangen als jonge kalveren die voor het eerst de wei in mochten. Of beter gezegd als Lytse Spilers zo frank en vrij speelde F5;  genietend van het heerlijke zonnetje, het groener wordende gras en de heerlijke buitenlucht. Jammer genoeg is het nog te vroeg voor de eerste bloemetjes, anders hadden we die ook nog kunnen plukken. Gelukkig konden we wel gezellig kwebbelen en kibbelen. Heerlijk, beetje limonade erbij, zet de terrasstoelen maar klaar! Het werd een heerlijk ochtendje ouderwets kluitjes voetbal, met 3 soms 4 man tegelijk naar de bal, waardoor de tegenstander steeds 3 of 4 man helemaal vrij voor de goal hadden. Wat maakt het uit. Geniet ervan: Het is voorjaar!

Conclusie van deze wedstrijd: Wat een heerlijk weertje, wat zijn we blij dat we weer in het zonnetje en met aangename temperaturen in en (voor de voetbalouders) om het veld hebben kunnen genieten van het voorjaar. Ik kan niet wachtend op de volgende wedstrijd.

Het zit niet mee voor F5

Net als vorige week speelde LSC1890 F5 een hele goede eerste helft en een mindere tweede helft. Ik hou het er maar op dat de jongens één helft van het coachende duo missen, want het verschil tussen de eerste en tweede helft blijft opmerkelijk. De peptalk die Anton Bakker normaal in de rust houd is schijnbaar toch nodig om de jongens de tweede helft net zo te laten strijden als de eerste.

LSC kwam goed uit de startblokken, Met Dylan op de goal, Roel als rechter-, Abe als linkerverdediger en Jimte daar tussen in als centrale verdediger. Voorin stonden Thijmen op zijn vertrouwde linksvoor positie, Chris in de spits en Remco dit keer als rechtsvoor. Jasper en Sven starten als de beide wisselspelers.
Het aanvalsplan hield in dat Roel bij balbezit mee naar voren zou schuiven om meer druk op de achterhoede van Oudega/HJSC te houden. Dit pakte vanaf het begin goed uit. LSC speelde erg dapper op de helft van de tegenstander. En de nr 2 van de competitie moest er aan wennen dat zij naar achteren gedrongen werd. Al in de 2e minuut werd dit aanvalsplan beloond. Een mooie corner van Sven, werd afgeslagen en Roel (net als vorige week) stond erg slim buiten de drukte opgesteld. Zijn schot werd nog wel aangeraakt door de keeper, maar was onhoudbaar (0-1)
Oudega rechte de rug want ze kregen door dat de boys van LSC moeilijker te verslaan zouden blijken dan hun collega's van SWZ. Hun fysiek sterke spel werd echter prima opgepakt door Jimte en Roel. Maar ook Thijmen en Jasper hadden goed door dat dit een wedstrijd was waar strijd geleverd moest worden. Toch slaagde de sterke aanvallers van Oudega/HJSC erin dicht bij de goal te komen. De spits kreeg de tijd om aan te nemen en van dichtbij hard en onhoudbaar in te schieten. (1-1)
De kansen kwamen nu over en weer. Chris werd op het laatste moment nog de voet dwars gezet. Remco en Thijmen waren net niet gelukkig in hun acties en aan de andere kant redde Dylan 2 keer op een onorthodoxe manier: met de voeten en via de paal naast.
Vervolgens kon Roel weer een aanval van Oudega/HJSC onderscheppen en in de omschakeling wist hij met een mooie diepe pass Chris te vinden. Chris was sneller als zijn verdediger en kwam alleen op de keeper af. Thijmen en Sven liepen goed mee voor de eventuele rebound, maar dat was niet nodig want Chris schoot de bal fraai in de touwen (1-2). Maar Oudega/HJSC kwam snel terug naar 2-2 op bijna de zelfde wijze als hun eerste goal. Maar de jongens bleven fantastisch spelen. Thijmen gaf weer een paar mooie dieptepasses, Sven gaf een paar geweldige passes, Jimte was de leider van de achterhoede, Jasper en Abe poetsten weer ouderwets, Roel was weer sterk aan de bal, Chris zocht goed de ruimte en met een echte Zidane kreeg hij het publiek op de banken. Tot slot hield Remco het spel weer breed en creëerde zo ruimte voor zijn eigen acties. Dylan hield een paar keer de bal goed tegen, maar kwam ook tot de ontdekking dat hij de bal liever met z'n voeten raakt dan met z'n handen.

LSC1890 F5 deed er alles aan om met een voorsprong de rust in te gaan. Chris had nog een mooie voorzet op Remco, maar zijn schot werd -helaas- goed tegen gehouden door de keeper. Maar in de slotfase liet Oudega/HJSC toch even zien waarom zij 2e staan. Twee individuele acties (solo's) zorgde voor een 4-2 ruststand. Een ruststand die niet verdiend was. LSC1890 F5 speelde een geweldige eerste helft. De spelers bleven goed in hun posities en hadden opnieuw het geluk niet mee.

In de tweede helft ging Dylan weer voetballen en Remco ging weer keepen. Dylan nu in de verdediging en Jasper ging de tweede helft meer in de aanval. Zonder dat de spelers van Oudega/HJSC de tweede helft beter speelden werd de wedstrijd wel wat eentoniger. LSC F5 speelde slordig, lieten hun posities los, en een aantal jongens liet zich intimideren door het stevige spel, en soms ook door het onsportieve (verbale) gedrag van de spelers van Oudega/HJSC.

Hierdoor ontstond er veel ruimte door het midden en Oudega/HJSC wist hiervan te profiteren. Een aantal keren konden ze zo door het midden doorlopen naar de goal. Twee keer wist Remco door goed uit lopen de aanval onschadelijk te maken, maar ook 2 keer was ook Remco kansloos en liep de thusiploeg uit naar 6-2. In de slotfase kreeg f5 nog een paar kleine kansjes. Maar zowel Chris als Sven wisten deze niet te verzilveren.Volgens mijn waarneming bleef het daar ook bij (6-2), maar de verder goed fluitende scheidsrechter van Oudega/HJSC heeft nog een doelpunt gezien en noteerde 7-2 als eindstand op het wedstrijd formulier. We zullen maar denken dat zij de goal in de strijd om de titel misschien nog nodig hebben voor het doelsaldo.

Op verzoek van Remco vandaag ook even aandacht aan de penaltyreeks: Na de wedstrijd schoten de jongens (op één) na allemaal de penalty binnen, maar het mooiste bewaarde Remco voor het laatst. Met een fenomenale redding stopte hij een keihard ingeschoten penalty (zo goed Remco?)

Conclusie: ook de fanatieke aanmoedigingen van de oma van Sven en Jimte kon niet voorkomen dat F5 voor de tweede keer op rij met nul punten naar huis moest. Maar volgende week is Anton er weer bij dus dat gaat helemaal goed komen.

wedstrijd met 2 gezichten

Vandaag een wedstrijd met 2 gezichten die eindigde in tranen. Een prima eerste helft resulteerde in een mooie 1-1 ruststand. Maar deze werd gevolgd door een ongeconcentreerde 2e helft waardoor de gasten uit Koudum terecht de 3 punten mee naar huis mochten nemen. Een 1-5 nederlaag tegen Oeverzwaluwen f1.

LSC1890 f5 begon de wedstrijd zonder Jimte en Abe, maar gelukkig waren Ward en Jesper weer van de partij om ze te vervangen. De opstelling: Remco in de goal, Dylan rechts in de verdediging, Roel in het midden en Jasper dit keer aan de linkerkant van de verdediging. Voorin Sven op rechts, Chris in de spits en Thijmen weer op links.
De eerste 10 minuten gingen gelijk op, met een klein veldoverwicht voor LSC1890. Voorin hielden Sven en Thijmen het veld goed breed zodat Jasper, Roel of Dylan steeds een aanspeelpunt had. Ook Remco stond goed uit te trappen waardoor de boys goed op de helft van de tegenstander konden blijven spelen. Een paar keer kwam Oeverzwaluwen er via de counter eruit, maar Jasper, Roel en Dylan slaagden er steeds in om de aanval onschadelijk te maken. Oeverzwaluwen proobeerde het nog wel met afstandschoten, maar die waren of een prooi voor Remco of verdwenen naast het doel. De spelhervattingen van Remco (steeds goed via de zijkanten) resulteerde er dan direct weer voor dat F5 weer de aanval zocht. In de 10e minuut werd een nieuwe aanval tot een corner verwerkt. Sven gaf hem prachtig voor, maar een verdediger van Oeverzwaluwen zat er goed tussen. De bal kwam bij Thijmen die, de bal aannam, kapte en toen zag dat Roel op de 2e lijn helemaal vrij stond. Thijmen legde de bal schitterend terug en Roel nam de bal vol op de slof en zag de bal hard de rechterbovenhoek in vliegen. 1-0 en verdiend!

De minuten daarna werd Oeverzwaluwen wat sterker en LSC moest achteruit. Ward en Jesper kwamen er in, maar konden ook niet voorkomen dat de druk van de tegenstander groter werd. Jasper en Roel konden nog een paar uitvallen onschadelijk maken maar het lukte de verdediging steeds minder om de bal bij de aanvallers te krijgen. Als deze dan de bal had werd nu te vaak door het midden aangevallen. Nu de aanvallers in het midden bleven, gingen de verdedigers via de zijkanten mee naar voren. Als gevolg hiervan kwamen de aanvallers van Oeverzwaluwen steeds vaker in een overtal situatie. Het was een kwestie van tijd voordat de gelijkmaker zou vallen. En dat gebeurde in de 15e minuut. 3 aanvallers stonden alleen tegen over Roel, die dreef ze nog goed naar de buitenkant maar daar stond de rechterspits van Oeverzwaluwen helemaal vrij om in te schieten. Remco pareerde het harde schot maar hij en Roel konden niet voorkomen dat de 3e aanvaller van de tegenstander het eerst bij de bal was en de rebound makkelijk in de goal tikte.(1-1). De aanvallers kregen opnieuw de instructies om de zijkanten te bezetten en zowel Thijmen als Sven deden dit weer goed. Prompt lukte het de verdedigers nu weer om de bal naar voren te krijgen en het leek er op dat LSC1890 f5 de wedstrijd weer in haar greep kreeg. Maar meer dan een paar kleine kansjes kwamen er niet en werd de rust dus bereikt met 1-1.

We moeten maar eens navragen wat er in de limonade zat, want na de rust kwam er een heel ander F5 het veld op. Terwijl het zonnetje steeds meer over het sportpark ging schijnen kwamen er donkere wolken het team binnendrijven. Of misschien smolt de concentratie als sneeuw voor de zon, maar hoe anders dan de eerste helft speelde F5 de tweede helft: Posities werden losgelaten, de omschakeling was steeds net te laat, ballen van het tweede veld werden belangrijker dan de eigen bal. De verdedigers stonden op een kluitje in het midden en de aanvallers bleven veel te ver weg om door de verdedigers of keeper aangespeeld te kunnen worden. Oeverzwaluwen nam het heft in handen. Toen ze ook nog eens het geluk mee kregen werd het snel 1-3. De 1-2 was een niet al te hard schot, die Remco normaal gesproken kan houden, hij zat ook in de goede hoek, maar vlak voordat hij hem kon tegenhouden stuitte de bal nog een keer, precies op een polletje waardoor de bal veel hoger als normaal opstuitte en in het net belandde. De 3-1 was nog ongelukkiger. Een corner van links waaide door de straffe wind zo in een keer in de verre hoek. En daarmee was de wedstrijd beslist.
Er ontstond wat onderlingen frustratie en iedereen ging zijn eigen spel spelen. Jammer genoeg waren ze dit keer niet in staat de rug te rechten en er een schepje bovenop te doen. Want als ze waren blijven spelen zoals de eerst helft dan had er vandaag meer ingezeten. Immers de mogelijkheid om naar voren te spelen bleven het zelfde, maar als zelfs de spits, mokkend over het aankomende verlies achter de verdedigers blijft staan, kun je lang wachten op de goals. Nu liep Oeverzwaluwen vervolgens nog uit naar 1-5. De 1-4 was een mooie uitgespeelde aanval en opnieuw kan Oeverzwaluwen in overtal scoren. De 1-5 was een mooie solo dwars door de verdediging en betekende de eindstand. Al met al een terechte score en kreeg Oeverzwaluwen de 3 punten mee naar huis. Wel blijft het gevoel achter dat het niet nodig was geweest. Te snel werd de handdoek gegooid en werd er vergeten dat één speler nooit goed kan spelen zonder z'n teamgenoten. Laat dat de les van vandaag zijn:

Hopelijk hebben ze meer dan ooit geleerd dat vanuit de eigen posities het team het sterkst is en dat alleen daardoor een team kan winnen. Een wedstrijd win je niet met één speler!

Ward en Jesper aan jullie heeft het zeker niet gelegen, bedankt voor jullie inzet en als we binnenkort weer spelers nodig hebben zullen we jullie zeker weer vragen.