Winnen ten koste van....

Je hoort iedereen op en rond de velden praten over Respect. En iedere zaterdag ben ik er weer getuige van er grote verschillen zitten in onze beleving van de voetbalsport. Voor mij is voetbal een spelletje, waarbij plezier en inzet voor alles gaan. 2 teams één bal, 2 goaltjes en heerlijk genieten van het plezier van zowel de spelers in het veld, de trainers, coaches, de toeschouwers en de fans aan de kant. En natuurlijk speel je om te winnen. Daar doen de spelers alles aan. Toch? Want bij het laatste fluitsignaal is er een winnaar en een verliezer (natuurlijk een gelijk spel is ook mogelijk). Maar het doel van het spel is dat er één team wint.

Mijn vraag is nu: "Hoever ga je om dat doel te halen." Gaat dat ten koste van de sportiviteit, gaat dat ten koste van het respect voor elkaar, neem je de regels serieus of is winnen gewoon het belangrijkste. En hoever gaat het publiek (ouders/fans etc), de club, de scheidsrechter, de coaches en de trainer. Afgelopen zaterdag heb ik gezien dat de ene club daar veel verder in gaat dan de ander. Heel veel verder...

Als een 9-jarige E-pupil keihard een bal in zijn maagstreek krijgt wat doe je dan als medespeler? Dan stop je toch met voetbal en bekommer je je om jouw teamgenoot. Toch? De spelers van LSC1890 E6 wel en daar ben ik als coach heel erg blij om. En als tegenstander? Dan bekommer je je toch om de speler van de tegenstander? Toch? Niet helemaal, dat hangt namelijk af voor welke club je speelt, dat hangt weer van af hoe de mensen rondom jou team het spelletje benaderen en beleven. Als je dan speelt voor een club die ten koste van veel, zo niet alles wilt winnen.... Dan voetbal je door en profiteer je zelfs door te scoren. Maar hoe zit het dan met de scheidsrechter? Dan bekommer je je toch eerst om die speler? Geef je daarna een stuitbal of scheidsrechtersbal, zelfs een beetje in het voordeel van het team in bal bezit. Dat mag. Toch? Niet als je aangesteld wordt door een club die ten koste van alles wil (moet) winnen. Dan laat je als scheidsrechter door voetballen en keur je het gescoorde doelpunt gewoon goed.
Maar wat doe je nu als coach als jouw team op dat moment op deze wijze gescoord heeft. Dan loop je toch naar de scheidsrechter en zeg je. Scheids. "Je zat fout, deze goal kun je niet goedkeuren". Toch? Niet als je voor een club speelt die winnen belangrijker vindt dan Fair Play. Dan juich je mee met jou spelers, want je kan alleen winnen als je scoort. Hoe? Niet belangrijk: SCOREN!
Wat doe je als coach als jou team dit overkomt. Dan doe je een beroep op de sportiviteit en Fair Play van de tegenstander, Toch, Ja wel als je Anton Bakker heet en coach bent van LSC1890 E6, dan vraag je aan de scheids om de goal niet te laten tellen. En als hij dat toch doet. Wat doe je dan? Accepteren en je er bij neerleggen dat sommige mensen een andere perceptie van het spelletje hebben en dan dat jij zelf hebt.

Bovenstaande situatie speelde zich zaterdagochtend af op het veld van SC Bolsward tijdens de wedstrijd Bolsward E5 -LSC1890 E6, en dat betekende de 1-0. Voor mij als liefhebber van het spelletje en aanhanger van Fair Play en Sportiviteit heb ik dit moment al als nederlaag ervaren. Ongeacht het verdere verloop en uitslag van deze wedstrijd.

Maar ik ben er nog niet. Ik wil hier niet het gedrag goedpraten van één van de spelers van E6. Zijn gedrag na dit incident kan en mag niet op en rond het veld. Begrijp ik het? JA en NEE. NEE omdat ik vind dat je je nooit op deze wijze mag laten gaan, Nee omdat dit niets te maken heeft met Respect voor de scheidsrechter, Nee omdat het maar een spelletje is....Maar.....

Ik begrijp het omdat het zo onrechtvaardig voelt, ik begrijp het omdat het zo oneerlijk is EN ik begrijp het omdat ik de speler zo goed ken. Toch keur ik zijn gedrag niet goed om de scheidsrechter op onacceptabele wijze uit te schelden. Ik begrijp het omdat ik weet wat onrechtvaardigheid met hem doet, hoe hij dat beleeft, hou hij dat voelt. De vraag waar ik dan mee worstel. Wat doe je dan als vader, haal je hem van het veld? En laat je hem nooit weer voetballen? Wat doe je dan als coach? Haal je hem van het veld en laat je hem de rest van de wedstrijd niet meer voetballen? Wat doe je dan als je naast vader ook de coach bent. Eerlijk gezegd ik weet het niet.
Wat doe je dan als mede-coach? Hem even van het veld halen en hopen dat hij afkoelt. Genoeg afkoelt om weer verder te kunnen. En hopen... Hopen dat het bij het schelden blijft.

Wat doe je als je scheidsrechter bent. Je kunt een schouder om hem heen leggen, je kunt hem uitleggen dat dit gedrag niet kan en je kunt hem uitleggen dat hij verder mag spelen als hij kan beloven dat het daar bij blijft. Of je kiest er voor om hem gewoon van het veld afsturen. Zonder uitleg, zonder begrip, gewoon omdat jij de baas bent en jij dit kunt besluiten. Gelukkig heb ik een mede coach die begrijpt hoe je dit oplost. Gelukkig heeft ie de scheidsrechter om een 2e kans gevraagd. Gelukkig was daar een ouder van een van de andere spelers die hem kon bedaren, troosten en hem op zo'n manier weer rustig kon krijgen dat hij verder kon voetballen.

Wat doet het met de spelers... Wat opviel was dat meerdere spelers van slag waren. Bijna allemaal waren ze nog nog lang bezig met die eerste goal, de scheids, de unfaire beslissingen, de tirade van één van de spelers, het gedrag van de tegenstander, maar bovenal met het grote onrecht. Sommigen tot tranen toe..
Maar even terug naar de wedstrijd. Na de 1-0 werd het snel 2-0 voor Bolsward en Chris maakte 2-1 na goed doorzetten van Ivo. Het  werd het 2-2 doordat de kopbal van Ivo op de lat terecht kwam en de verdediger van Bolsward de bal in eigen doel werkte. Uit een counter werd het 3-2 en voor rust scoorde opnieuw Chris 3-3. Toen werd het rust. In de rust stonden meerdere jongens nog steeds bol van de emotie en woede, belust op wraak en opnieuw vielen er weer diverse krachttermen.

Ook ik merkte de teleurstelling en vond dat we er een streep onder moesten zetten. Ik heb de jongens ernstig toe gesproken. Vergeet wat er gebeurd is. Ook scheidsrechters maken fouten net als voetballers, maar het enige juiste wat je dan kan doen is je voeten laten spreken. Dus niet verbaal maar op het veld, laat zien dat je qua sportiviteit, qua spelvreugde ver boven deze tegenstander staat. Luister niet naar dat geschreeuw, gescheld van de fans van de tegenstander, maar ga gewoon voetballen.

En ik kan niet beschrijven hoe trots ik ben op alle spelers van E6, want de 2e helft was geweldig. Niemand liet zich meer van de wijs brengen door het hatelijke gedrag langs de kant, niemand liet zich meer van de wijs brengen door het onsportieve gedrag van de tegenstander, en niemand liet zich van de wijs brengen door het partijdige gefluit van de scheidsrechter. Ongelofelijk knap hoe de boys van LSC1890 E6 lieten zien dat Fair Play en sportiviteit de basis vormt van dit team. Het werd eerst via een prachtige goal van Jorn. Een prachtaanval via Sjors, Ivo en Chris 3-4 voor LSC1890 en ik hoopte zo vurig dat de jongens nu zouden door drukken en de winst naar zich toe zouden trekken. Dat gebeurde niet. Het werd 4-4 en het werd 5-4 voor Bolsward. Eén moment wil ik er nog uitlichten. Thylo duwt in een duel zijn directe tegenstander omver en zonder zich om de bal te bekommeren reikte hij eerst zijn tegenstander de hand en hielp hem overeind om daarna pas verder te gaan met het spelletje. Thylo voor mij was je op dat moment de HELD van het team. Dat je dat in zo'n wedstrijd kan: Een voorbeeld van sportiviteit en Fair Play. Dank je wel dat jij daar een voorbeeld stelde aan heel Bolsward en liet zien hoe het hoort! Dat jij daarna in de slotminuut met een geweldige knal nog de gelijkmaker 5-5 maakte gaf mij een gevoel van gerechtigheid. Niemand meer dan jij verdiende die gelijkmaker.

Ik wens hier niet te oordelen over het gedrag van de supporters van de tegenstander, ik wens hier niet te oordelen over de keuzes van de scheidsrechter, ik wens hier niet te oordelen over Bolsward E5 of over de club Sc Bolsward. Wel ben ik ongelofelijk blij dat mijn zoon bij LSC1890 E6 speelt. Een team dat past bij mijn normen en waarden die ik probeer over te brengen op mijn zoon. Helaas lukt dat, zoals we zaterdag gezien hebben, niet altijd, maar met zulke medespelers gaat dat zeker goed komen! Ivo, Tygo, Chris, Abe, Roel, Jorn, Sjors en bovenal Thylo bedankt hiervoor. En Remco ik ben bijzonder trots op je dat je jezelf weer onder controle kreeg, dat jij de tweede helft hebt laten zien dat het ook anders kan. Jongen bedankt! Maar ook wil ik jullie -ouders van de spelers van E6- bedanken die afgelopen zaterdag langs de kant stonden. Die niet geoordeeld hebben maar met Respect en liefde hun team zijn blijven steunen. Ook hier wil ik één persoon er nog uitlichten. Johan Boomsma je bent niet alleen voetbalvader en sponsor van dit prachtige team. Je bent veel meer dan dat.
Zoals jij je ontfermd hebt over de de teleurgestelde jongens en hen troostte, dat verdiend mijn diepe waardering en respect! Ongelofelijk bedankt daarvoor.

Iedereen bij LSC1890 E6 ik ben er trots op dat ik samen met Anton en Jelmar dit team mag begeleiden. Een Team dat gaat voor plezier en inzet en dat er alles aan doet om te winnen? Alles, nee alleen met Fair Play en Respect voor elkaar en op een sportieve manier. Dank daar voor!

Soms zit het mee en soms zit het tegen

Na de spetterende overwinning van vorige week stond deze vroege zaterdagochtend er al gelijk een topper op het programma. LSC1890 E6 ontving in een winderig Sneek de gasten van de Walde E1.
Het werd een wedstrijd met 2 gezichten die door de meest gelukkige (De walde E1) werd gewonnen met 5-6. Maar wat was het een hectische knotsgekke en super spannende match.

Helaas zonder de geblesseerde Thylo, maar gelukkig waren de andere 8 spelers wel fit. Met Remco op de goal en de achterhoede van links naar rechts: Abe, Sjors en Roel en de voorhoede werd gevormd door Tygo, Ivo en Chris. Jorn begon de wedstrijd als wissel.

Er stond een stevige wind die over de lengte van het veld blies.

De Walde had lekker de wind mee en LSC1890 had moeite om tegen de wind in bij de goal van de tegenstander te komen. Te vaak werd de medespeler door de lucht aangespeeld, waardoor de wind vrij spel op de bal kreeg en het dus voor de aanvallers moeilijk voetballen bleek. Wel mooi was het te zien dat Remco vanuit de goal vaak voor de opbouw over de grond koos. Meestal via Sjors die ook begreep dat je tegen de wind in over de grond moet opbouwen. Opnieuw speelde Sjors alsof hij al jaren op die positie speelt. De rest probeerde te vaak door de lucht of lopend met de bal de moeilijke oplossing. Ook in de afwerking waren ze slordig. Met een dergelijke storm tegen is het niet slim om van grote afstand te schieten. Toch probeerde E6 steeds weer opnieuw het afstandsschot. Door de tegenwind ging vervolgens alle snelheid uit de bal, waardoor de overigens sterk keepende keeper van De Walde steeds eenvoudig redding kon brengen.

Zoals gezegd zat het geluk LSC E6 niet mee. Een mooi afstandsschot over de grond (dus weinig last van de wind!) van Tygo werd afgekeurd, omdat Jorn zijn lichaam beschermde waardoor de bal via zijn handen voor de voeten van Tygo belande. Een scheidsrechter kan daar voor fluiten, maar vaak zie je ook dat de scheids, omdat het geen bewuste handsbal was, gewoon laat door spelen. Jammer genoeg voor LSC1890 besloot deze scheids er wel voor te fluiten en dus geen goal. Nog meer ongeluk toen Abe in een ongelukkige botsing zich verstapte en zijn enkel blesseerde. Het zag er een tijd naar uit dat Abe geblesseerd moest afhakken en E6 zonder wissels zou komen te zitten. Kort daarna lag de bal in het andere net. 0-1. Direct gevolgd door een persoonlijk drama voor Ivo, hij kreeg de bal maar niet onder controle en tot ieders ontzetting (en het meeste nog bij Ivo zelf) rolde de bal heel langzaam, buiten bereik van Remco in  het eigen doel (0-2). Op het moment dat Abe weer verder kon spelen raakte Tygo geblesseerd en ook Remco kreeg nog een trap tegen zijn knie, waar nog maar eens bleek dat het gewoon niet meezat. Soms heb je van die dagen en vandaag was dat er dus zeer zeker één. De rust werd bereikt met een 0-3 achterstand na een werkelijk schitterend schot had De Walde namelijk nog een keer gescoord.

In de rust de gebruikelijke keepersruil Tygo voor Remco en de boodschap dat alles nog mogelijk was. Immers nu zou E6 de wind mee krijgen. Het spelbeeld veranderde inderdaad. Het spel speelde zich nou volledig op de helft van De Walde af. Maar ook nu bleek De Walde net als E6 in de 1e helft, niet in staat om onder de druk uit te komen. Eindelijk mocht Remco nu ook eens voorin laten zien dat hij zo graag in de voorhoede speelt. Eerst verschalkte hij zijn directe tegenstander met een echte panna en ook kapte hij dezelfde tegenstander met een mooie sleep beweging op de achterlijn uit en met een mooie curvebal gedragen door de wind viel de bal via de 2e paal binnen 1-3. De supporters moedigden de jongens nog harder dan normaal aan en het besef dat er wat te halen viel was bij een aantal jongens duidelijk te merken. Bij een paar misschien wel te veel. De wens om zelf het verschil te maken was groter dan de wens om het gezamenlijk te doen. Één van die foutjes werd direct afgestraft en betekende snel 1-4. Werd er in de eerste helft veel van afstand geschoten, de 2e helft werd er veel te veel en te lang met de bal gedribbeld. Die paar keer dat er wel geschoten werd, liet het geluk E6 opnieuw in de steek. Een bal op de lat en net naast of een knappe redding van de keeper. En ook nu was de scheidsrechter ongelukkig in zijn beslissing. Een verdediger van De Walde weerde zijn gezicht met zijn handen af, maar waar de scheids in de eerste helft wel voor hands floot, deed hij dat nu niet. Dat had een penalty kunnen zijn, maar het werd een corner. Soms zit het mee en vandaag zat het tegen....
De bal wilde er dus maar niet in, totdat Chris wel een keer het geluk mee kreeg en de bal knullig onder de keeper door rolde. 2-4. Toen Jorn ook nog de 3-4 maakte ontspon zich een boeiende slotfase. Met 4 aanvallers, Remco, Chris, Ivo en Jorn voorin en Sjors en Roel 1 op 1 achterin speelde E6 alles of niets. Het werd niets... want pas uit de 2e uitval wist De Walde opnieuw te scoren. 3-5. Of toch nog. Ivo wist namelijk nu het goede doel te vinden, maar zijn 4-5 was te laat om nog een puntje binnen te halen.

Al met al een heerlijke pot voetbal, die eigenlijk een gelijkspel verdiende. Met een gelukkige winnaar. Alhoewel gelukkig, misschien ook wel de slimste.... door te veel foute keuzes bij E6 werd het ongeluk ook enigszins afgeroepen. Misschien wel beginnende met de keuze van de coaches om tegen de wind in te beginnen....

Daverende seizoensopening

Chris met z'n 1e kopgoal!

Na een ontzettend zachte winter, waardoor de hele winter doorgetraind kon worden was het vandaag eindelijk zo ver: De start van de voorjaarscompetitie. En de trainingsarbeid heeft zich uitbetaald in succes! Want met een daverende zege van maar liefst 12-0 werd Workum met de staart tussen de benen het veld afgestuurd. In de najaarscompetitie had dit zelfde team nog van LSC1890 E6 gewonnen met 5-6 en was LSC1890 E6 op doelsaldo net boven hen geëindigd. Dus de teams waren vorig jaar aan elkaar gewaagd. Maar vandaag niet. Tenminste aan het eind van de rit niet, want de eerste 20 minuten van de wedstrijd ging redelijk gelijk op. LSC1890 E6 speelde veel op de helft van Workum E3 en kreeg de meeste kansen. Maar op één of andere manier wilde de bal er niet in. En eerlijk is eerlijk de keeper van Workum stond een puike wedstrijd te keepen. Want er waren kansen zat voor LSC1890. En omdat ook Workum er een paar keer goed uitcounterde hadden zij ook de nodige kansen. Toch duurde het tot de 19e minuut voordat de ban gebroken werd. Jorn scoorde de bevrijdende 0-1. Kort daarna gevolgd door de 0-2 van Chris. En dat was een bijzondere. Het was namelijk zijn allereerste KOPdoelpunt in een officiële wedstrijd. Chapeau Chris!

De boys gingen aan de limonade met een kleine 0-2 voorsprong. maar het had ook 2-5 of 3-6 kunnen staan. In de rust werd nog even op het overspelen gehamerd. Want te vaak kozen de aanvallers in een overtal situatie om zelf te schieten. Bij een goede en bovenal grote keeper is de kans op succes dan vele malen groter als de bal opzij gespeeld was. Met de gebruikelijke keeperswissel, Remco voor Tygo, begonnen de jongens dus hoopvol aan de tweede helft. En die tweede helft viel alles op z'n plaats! De ene goal nog mooier dan de ander en bijna allemaal dankzij een goede assist. 0-3 van Ivo, na een strakke voorzet van Thylo, 0-4 van Chris, eerst de steekbal van Chris die werd doorzien maar de afvallende bal was opnieuw van Chris en die haalde medogenloos uit! Ook de 0-5 was van Chris, gevolgd door de 0-6 van Jorn, opnieuw na een assist van Thylo.
Ook Sjors maakte nog een kopgoal 0-7 uit een strakke corner van opnieuw Thylo. Chris gaf nog een asssit aan Jorn en dat betekende 0-8. Roel stelde Chris in staat om te scoren 0-9 en wie anders dan Thylo gaf Jorn een niet te missen kans: 0-10. Ivo zorgde voor de elfde; 0-11.
Het was heerlijk om te zien dat de vele positiespelletjes op de training zo goed op het veld werden uitgevoerd. Iedereen speelde ongelofelijk goed in vanuit de eigen positie. En het samenspel was werkelijk prachtig om te zien. Ook de inzet (diverse spelers liepen met de tong op de schoenen) was beter dan ooit, want zelfs met een grote voorsprong bleven ze geconcentreerd aanvallen, maar ook verdedigen. met elkaar en voor elkaar!

Speciaal voor Roel!

Was 0-11 dan de eindstand? Nee. Waar Roel een hele groot deel van de 2e helft te veel probeerde om zelf te scoren, waarbij hij soms 2 of 3 man wilde passeren, lukte het hem uiteindelijk toch nog 0-12. Net daarvoor was hij gewisseld omdat hij de acties te veel doorvoerde en daarmee te veel balverlies leed. Terug in het veld kreeg hij de bal en nadat hij eerst keek of er afspeelmogelijkheden waren besloot hij (omdat hij helemaal alleen was) het toch zelf te doen. En dat was dit keer dat wel de juiste keuze Roel! En dus had ie toch nog zijn doelpuntje mee gepikt. Maar Roel voor jou de les van de week:  Voetbal is een teamsport en het maakt niet uit wie de goal maakt, zolang je team maar scoort!

Vermeldenswaardig is ook zeker de prestatie van Sjors. Voor het eerst in het hart van de verdediging en dan zo'n puike wedstrijd spelen. Alsof hij er al jaren stond. De tactische vondst van Anton pakte nl. ontzettend goed uit. Corrigerend, maar ook pressie naar voren en prima leiding gevend aan de andere verdedigers. Echt ongelofelijk knap hoe hij deze wedstrijd gespeeld heeft.

En natuurlijk moeten we de keepers Tygo en Remco niet vergeten. Gezamenlijk behaalden zij een Clean Sheet. Nul doelpunten tegen. Al met al dus een prima start van de competitie en als Abe, Chris, Ivo, Jorn, Roel, Remco, Sjors, Thylo en Tygo deze progressie weten door te zetten, nou dan kon het wel weer eens een heel mooi seizoen worden.

We gaan weer beginnen!

A.s. zaterdag de eerste wedstrijd van een nieuwe competitie.LSC1890 start om 9.00 uur in en tegen Workum (E3). Ook in de najaarscompetitie was Workum E3 tegenstander. Helaas werd toen de wedstrijd nipt gewonnen door Workum en gezien het feit dat Workum met evenveel punten als LSC1890 E6 (nl. 12 uit 10 wedstrijden) op doelstaldo net onder LSC eindigde kunnen we een spannende wedstrijd verwachten.

Nu maar hopen dat de terreinknecht van Workum vrijdagavond niet de kroeg in gaat:

Resultaat na een avondje stappen met een roemeense terreinknecht. Kijk hier voor een verslag.