Drie dramatische minuten.

Er kan er maar eentje winnen, dat was een beetje het gevoel na de 7-5 verloren wedstrijd tegen Bolsward E5. Maar eigenlijk verdiende deze wedstrijd geen winnaar. Na de geweldige wedstrijd van vorige week was het natuurlijk zaak deze lijn door te trekken en dat hebben de jongens ook gedaan. Maar dan toch met lege handen staan is wel een beetje zuur. In slechts 3 minuten door 3 onnodige persoonlijke fouten gaf LSC1890 E6 een voorsprong van 3-5 uit handen.

Sc Bolsward E5 - Lsc1890 E6 7-5.

Uit de stand viel af te lezen dat Bolsward en LSC1890 aan elkaar gewaagd waren. Beide 12 punten uit 8 wedstrijden en een vergelijkbaar doelsaldo. Dat beloofde dus een mooie gelijk opgaande wedstrijd te worden. En die belofte werd gehouden. Opnieuw speelde Lsc1890 E6 een zeer goede wedstrijd. Het positiespel wordt steeds verzorgder en de combinaties steeds sneller. Dit team maakt de laatste week echt sprongen.

De beginopstelling: Remco op doel, Ivo centraal in de verdediging, Roel op rechts en Tygo op links. Voorin Chris op rechts, Sjors in de spits en Jorn op links. Thylo en Abe starten als de wissels.

Bolsward kwam op een 1-0 voorsprong door een mooi schot in de verre hoek, maar LSC toonde veerkracht. Al snel vertaalde het goed verzorgde spel zich in kansen en gelukkig dit keer ook in doelpunten. Ivo maakte de 1-1 na goed doorzetten van Sjors en een mooi passje van Chris. De 1-2 was prachtig. Jorn gaf een geweldig balletje op Chris en Sjors, maar beide liepen bij de bal weg. Omdat hun tegenstanders met hun mee liep, kwam de bal toch nog bij Sjors, die vervolgens Chris liet scoren.
De 2-2 was erg ongelukkig. Een speler van Bolsward vuurde een kanonskogel af. Die was ver naast gegaan maar raakte Abe vol in zijn gezicht. Die ging knock-out en ipv Abe 8 tellen te geven liet de scheids door voetballen. De bal viel pardoes voor de voeten van de spits van Bolsward en die kon van dichtbij eenvoudig scoren.

Kort daarna een enorme kans op 3-2 maar het schot van Bolsward spatte op de lat uiteen. Jorn speelde vandaag als een echte linksbuiten, onnavolgbaar in zijn bewegingen zette hij zijn tegenstander een paar keer op het verkeerde been. Uit een van die actie zette hij Thylo voor de keeper, maar die passte op de nog beter staande Chris en die wist wel raad met dat buitenkansje 2-3.
Remco voorkwam met een goede redding vervolgens de gelijkmaker. De tegenaanval resulteerde in een hoekschop. Dit keer gewoon met de rechtervoet gaf Thylo een puntgave voorzet. Tygo tikte de bal op de keeper en Chris maakte de rebound koelbloedig af. 2-4. Daarna volgde een paar prachtige aanvallen over meerdere schijven. Jorn op Thylo, Thylo op Sjors, maar net geen goal. De volgende aanval werkelijk schitterend. Remco met een verre geplaatste uittrap op Sjors, die bereikte Tygo, die kaatste in één keer op Jorn, maar zijn verdediger kon nog net het puntje van zijn voet er tussen zetten. Deze kans verdiende eigenlijk beloond te worden met een goal. In de laatste minuten van de 1e helft werd LSC wat slordig. De verdedigers gingen opeens lopen met de bal en dat resulteerde een paar keer in gevaarlijk balverlies. Één van de fouten werd diep in de blessuretijd verzilverd door Bolsward waardoor de ruststand 3-4 werd.

In de rust de gebruikelijke keeperswissel Tygo in de goal en Remco op linksachter. De rust duurde overigens wel opvallend kort (3 á 4 minuten) waardoor je niet echt van rust kon spreken.

De eerste periode van de 2e helft ging net zo als de eerste helft. Mooi voetbal van twee gelijkwaardige teams. Remco gaf vanaf links een prachtig steekballetje op de binnendoor gekomen Chris. Zijn schot werd nog gestopt door de keeper, Chris kreeg de rebound en passte nu wel. Sjors wist er dit keer wel raad mee: 3-5. Wel zag je dat het verschil in leeftijd (Bolsward bestaat bijna volledig uit 2e jaars E-tjes en LSC volledig uit 1e jaars E-tjes) met name op het conditionele en fysieke vlak, steeds meer de doorslag begon te geven. LSC1890 werd moe. Steeds vaker zag je dat iemand z'n mannetje liet lopen. Ook voorin zag je minder diepgang, dus Bolsward speelde steeds meer op de helft van LSC. En toen volgde de 3 dramatische minuten. In no-time stond Bolsward op een 6-5 voorsprong. LSC E6 bleek daarna niet meer in staat om de dik verdiende gelijkmaker te maken. En toen Bolsward ook nog de 7-5 in de schoot geworpen kreeg was het over en uit: 7-5.

LSC1890 E6 speelde opnieuw een zeer goede wedstrijd. Helaas dit keer niet beloond met punten. Zelfs het ene puntje voor een meer dan verdiend gelijkspel was de jongens niet gegund.

Volgende week de laatste wedstrijd van de najaarscompetitie en dan begint de winterstop. Wetende dat je voetballen leert door het maken van fouten eindigen we deze week weer met een cliché:

The Perfect Match?

Na het teleurstellende resultaat van vorige week deze week een werkelijk schitterende pot. En met de 3 punten veroverde LSC1890 E6 de titel Kampioen van Sneek! op SWZ Sneek E5.

Wat een verschil met vorige week. Vanaf de eerste seconde speelde E6 geconcentreerd en fanatiek. Het resulteerde, na een prachtige combinatie, al in de eerste minuut in een prima kans. Helaas ging de bal naast.
Maar ook SWZ Sneek E5 had er zin in. Ook zij kwamen met mooi combinatievoetbal op de helft van LSC en schoten net naast.

De opstelling:
Tygo op de goal, Remco linksachter, Ivo centraal achterin en Roel verrassend op de rechterverdedigerspositie. Linksvoor Jorn, Sjors in de spits en Chris op de rechtsvoor. Wissels Thylo en Fransisco als vervanger van de afwezige Abe. Het lijkt er op dat de technische staf de puzzel van de afgelopen weken heeft opgelost. Dus gelukkig weer met 7 tegen 7, waardoor er weer ruimte was om te voetballen. En dat voetballen ging super.
De tweede kans was dan ook raak. Ivo schoot schitterende de 1-0 binnen. De boys bleven vervolgens mooi over de flanken voetballen. Steeds met een inschuivende verdediger. Remco, Ivo en Roel ondersteunden om de beurt de aanvallers en dwongen de aanvallers van Sneek om zich ver terug te laten zakken. Wat ook opviel is dat Remco, Ivo en Roel elkaar perfect rugdekking gaven. Hierdoor kon er steeds een verdediger doorschuiven en maakten de hangende verdediger vele tegenaanvallen onschadelijk.
Ook Sneek speelde mooi verzorgd voetbal en verdiende hier ook hun kansjes mee. Maar Tygo speelde net als andere jongens geconcentreerd en hield alles tegen.

De ene naar de andere aanval, steeds over meerdere schuiven. Sjors die zich een beetje terug liet zakken, waardoor Jorn en Chris meer ruimte kregen. De passing was als nooit te voren en bijna alle acties waren gericht om over te spelen. Ook toen Thylo en Fransisco er in kwamen ging dit op een zeer soepele wijze. Alle automatismes, die op de trainingen zo goed liepen, kwamen er nu op het veld ook uit. De complimenten aan alle jongens en speciaal voor Fransisco die perfect meedraaide in dit op elkaar ingespeelde team. Wat ook opviel is dat individuele acties vandaag gevolgd werd door een pass. Dit keer geen actie om de actie, maar pas als er geen afspeelmogelijkheid was een passeerbeweging en wat gebeurd er als alles op z'n plek valt. De actie lukt ook nog. Zoals bijvoorbeeld door Remco die met een prachtige lichaamsschijnbeweging zijn directe tegenstander volledig op het verkeerde been zette. Het blok wat hij toen nog wilde inzetten was echter veel te laat, met als gevolg dat hij Remco vol op de knie raakte. Deze blessure was teveel van het goede en Remco moest helaas het veld vroegtijdig verlaten. De rust werd bereikt met een 3-0 (gescoord door Jorn) voorsprong. Doordat Remco niet verder kon bleef Tygo ook de tweede helft keeper.


De tweede helft was van hetzelfde niveau als de eerste helft. Jorn gaf de ene mooie voorzet na de andere, Ivo was overal te vinden, voorin, achterin en ook op links en rechts gaf hij ondersteuning waar nodig was. Thylo gebruikte zijn grote sterke lichaam steeds goed en had een paar keer net het geluk niet mee in de afronding. Chris werkte harder als ooit te voren en loerde dit keer tevergeefs op zijn kansje. Ook Sjors speelde geweldig in dienst van het team. En Roel voelde zich helemaal thuis op de rechterkant. Tot slot speelde Fransisco of hij al jaren bij dit team hoorde. En ook al was Abe er dit keer niet bij, alle jongens speelden vandaag als Abe, nooit opgeven, bikkelen, strijden totdat je erbij neervalt. Nogmaals het verschil met vorige week was als dag en nacht.

De eindstand werd uiteindelijk 5-0: Fransisco passeerde 3 spelers en Thylo ronde perfect af 4-0. Ook de 5-0 kwam van de voet van Thylo, nu na goed werk van Jorn en Chris.

De Derby van Sneek werd dus na een perfecte wedstrijd gewonnen door LSC1890 E6 en werd dus de kampioen van Sneek!

Tot slot nog een vermelding voor een bijzondere prestatie. Voor het eerst dit seizoen kreeg LSC1890 E6 geen tegentreffer te incasseren. Een prestatie van Tygo die helemaal aansloot bij het goede (veld-)spel van zijn tegenstanders. Chapeau Tygo: Een echte Clean Sheet:

Het cliché van deze week:

In eens vielen alle puzzelstukjes in elkaar tot een perfect match!

Lesje in effectiviteit

LSC1890 E6 verliest omdat ze niet scoren.

Eerst nog een miniverslagje van de ruim gewonnen wedstrijd IJVC E2 - LSC1890 E6 van vorige week. Eindstand 1-10 na een ruststand van 0-1. Met name de 2e helft had E6 letterlijk en figuurlijk

de wind mee en vielen de goals als rijpe appelen van de boom. En, als de keeper dan ook nog een beetje mee helpt, zijn dat 3 makkelijk verdiende punten.

Over de wedstrijd LSC1890 E6 - Workum E3 2-6 zou ik ook zo kort kunnen zijn: "Als je de kansen niet maakt verdien je niet te winnen"

Maar laat ik mijn trouwe volgers dat niet aan doen, door toch weer een "ouderwets" uitgebreid verslag te doen.
Workum E3 is toch een tegenstander die je zou kunnen hebben...Het eerste wat me in komt? Had E6 vandaag misschien es een keer wind tegen?  Niet echt, in ieder geval niet letterlijk want de omstandigheden waren perfect. Een beetje aan de frisse kant, maar warm genoeg om in de korte broek te spelen en met een flauw zonnetje dauwtrappend genieten van het vroege ochtend spel. Genieten? Hmmm ook niet echt, want echt veel te genieten viel er vandaag niet. Vooraf werd er druk gespeculeerd, met hoeveel doelpunten verschil zal Workum verslagen worden, want immers zij staan bijna onderaan... En op basis van statistieken zeiden zowel spelers als supporters dit gaan we winnen.

Nu zeggen statistieken niet zo veel, want Workum E3 had in 7 wedstrijden nog maar 8 keer gescoord. (en al 37 tegentreffers) LSC E6 had in 6 wedstrijden 28 x gescoord. Een verschil dus van meer dan 3 goals gemiddeld meer per wedstrijd. Hierin schuilt dus al een (misplaatste?) onderschatting of misschien wel eigen overschatting.

De opstelling: Remco de keeper van de 1e helft, achter Abe, Roel en Thylo. Op het middenveld (achter de spitsen Chris en voorin Sjors, Tygo en Ivo. Jorn startte als wisselspeler. De oplettende lezer zal het zijn opgevallen: 3 verassingen Qua positie zijn dat Chris op het middenveld en Tygo in de spits, maar qua aantallen valt op dat E6 met 8 man begon. Gelukkig begon ook de tegenstander met 8 man dus was dat nog wel eerlijk.

Dit keer heb ik Willem van Hanegem bereid gevonden om zijn (vaak wat cynische en soms wat provocerende) mening te geven. Dus luister naar het oordeel van de Kromme:
Ik houd er niet van om gelijk met een beschuldigend vingertje naar de coaches te wijzen, immers de spelers moeten het op het veld doen en mijn ervaring als coach hebben me al lang geleerd dat de invloed van de coach maar heel beperkt is. Wel is het zou dat Workum E3 niet de betere ploeg was, sterker nog LSC1890 had deze partij kunnen, misschien wel moeten winnen. Hoe kan het dan dat LSC1890 E6 met de staart tussen de benen het veld afdroop? Nu de gelukkig weer fitte Jorn  en de "aangetrokken" Ivo het team compleet gemaakt hebben, lijkt het er op of de coaches zoekende zijn naar de juiste opstelling en invulling van de posities. "Ze" lijken het ideale team nog niet gevonden te hebben. Daarom misschien de keuzes voor 8 tegen 8 en de wisselingen van de posities.

Maar laten we ons tot de spelers beperken: Zij, de spelers van LSC1890 E6 begonnen veel te slap aan de wedstrijd, daarnaast zag je wel dat een aantal spelers moest wennen aan hun (nieuwe) positie en misschien wel de belangrijkst conclusie: de spelers vergaten zich aan de vaste patronen en afspraken te houden. Als je dan ook nog eens de ballen wilt brengen in plaats van te voetballen dan lijkt het of je veel sterker bent. Individueel klopt dat ook wel en met veel meer balbezit en je speelt steeds op de helft van de tegenstander, wordt dat gevoel nog eens versterkt. Maar eigenlijk ben je de onderliggende partij. De tegenstander wachtte namelijk slim op de kansjes, waarvan ze wisten die zouden komen en met een dodelijke precisie wisten ze de kansen te benutten.
Waarom konden ze vandaag wel zo dodelijk in de afwerking zijn en in de eerdere 7 wedstrijden niet? LSC was namelijk vergeten dat samen spelen betekent: samen aanvallen en samen verdedigen. Hierdoor werden de kansen die Workum kreeg kinderlijk eenvoudig te benutten. Steeds in overtal of alle ruimte en vrijheid om ongehinderd aan te leggen en te scoren. 3 kansen 3 doelpunten. Daar tegenover stelde LSC E6 minstens 7 kansen en 0 doelpunten. Te vaak liepen de spelers van E6 elkaar of zichzelf in de weg. Dit kon wel eens te maken hebben met het feit dat het veld erg druk bezet was, want ineens had E6 (in tegenstelling tot de laatste wedstrijden) moeite om mede spelers te vinden. Er waren domweg te veel (zowel afspeelmogelijkeden als keuzes). Ook leek het er op dat de voorhoede spelers dachten, we hebben nu 3 verdedigers en een middenvelder, dat moet toch wel genoeg zijn. Dus is het niet nodig dat wij aanvallers helpen te verdedigen. En wat dachten de verdedigers dan. Als ik een keer mee opkom dan hebben we genoeg spelers die mijn taken overnemen. Conclusie: Door met 8 tegen 8 te spelen is er op de helft van de tegenstander te weinig ruimte voor het positiespel van E6 en krijg je dus kluitjesvoetbal wat we van beginnende F-jes kennen. Als uit de kluts de bal dan bij de tegenstander terecht komt kunnen die heel makkelijk de grote ruimte achter de verdediging benutten. Dat was wat er gebeurde.
Met de rust keek E6 dus tegen een 0-3 achterstand aan. In de rust probeerden de coaches de bordjes te verhangen. Jorn moest helaas geblesseerd afhaken en Tygo verving Remco als keeper. Maar ook qua bezetting veranderde er veel. Nu toch weer met 7 tegen 7 en Chris in de spits met Sjors en Ivo op de flanken. Roel en Abe op hun eigen plek en Remco weer op zijn verfoeide linksachter plek. Thylo begon de 2e helft als wissel. Werd het er nu beter op? Een beetje. Het lijkt er op als je de wedstrijd met de verkeerde instelling begint, dat het moeilijk is dit nog om te buigen. Ook een donderspeech van de coaches helpt dan niet altijd. Wel kwam er wat meer voetbal in de ploeg. De buitenkanten werden beter benut, ook omdat er nu meer ruimte ontstond doordat er minder spelers op het veld stonden. Maar ook in de tweede helft bleek Workum zeer effectief met zijn counters. Uit 4 kansen 3 doelpunten en voor LSC opnieuw 8 a 9 kansen en "slechts" 2 doelpunten. Illustratief voor de hele wedstrijd was misschien wel het knullig balverlies (op de solo tussen drie spelers gaan terwijl je de laatste verdediger bent kan echt niet) die de 6-2 inleidde en de wedstrijd op slot gooide.

Hopelijk weten de coaches snel de juiste opstelling te vinden en kunnen we volgende week weer genieten van het fraaie positiespel, want we rekenen natuurlijk op 3 punten in de aankomende stadsderby tegen SWZ E4.

Voor de volledigheid nog de doelpunten makers: Dat waren Chris en Sjors bij respectievelijk 4-1 en 5-2.

Het cliche van deze week komt dit keer van Willem van Hanegem:

Als je niet scoort kun je niet winnen!

N.B. op de site van LSC1890 staan de officiële uitslag van 2-5, waarschijnlijk heeft de scheids een goal over het hoofd gezien.

LSC1890 E6 in Ajax-style

Het zit al een tijdje niet mee in Amsterdam. Sinds de "fluwelen revolutie" van JC te B. hoor je Frank de Boer na nieuw puntverlies positief verslag doen van de wedstrijden. We hadden controle, het meeste balbezit, speelden op de helft van de tegenstander en creëerden de meeste kansen. Tel je daarbij ook nog op dat "we" weinig kansen weggaven dan klinkt het vaak net of "ze" gewonnen hadden.

Afgelopen zaterdag leek LSC1890 E6 wel een beetje op dit huidige Ajax. 3-1 verloren maar het meeste balbezit: schatting 65% - 35%. De meeste kansen, en bijna de hele wedstrijd op de helft van de tegenstander. 

Hoe je dan toch nog verliest? 

Frank de Boer heeft het antwoord: "Eigenlijk heel simpel". Res E2 zette 30-40% van haar kansen om in een doelpunt. En dat deden ze via snelle counters erg effectief. LSC1890 haalde denk ik nog niet de 10%. Want kansen waren er zat. Genoeg prachtige individuele acties, een paar mooie aanvallen over meerdere schijven en veel afstandsschoten op doel. Maar ook zie je het terugkerend patroon dat sommige spelers pas na- of bedenken om over te spelen op het moment dat het te laat is. 

Te vaak nog is de volgorde: bal aannemen, lopen met de bal, actie, bal kwijt. Of te wel: pas passen als de actie dreigt te mislukken ipv: Aannemen, kijken, passen, met andere woorden pas een actie als er geen afspeelmogelijkheid is. En dus ga je met een 2-0 achterstand rusten. Conclusie van de eerste helft. LSC1890 E6 miste het geluk en het chochme voor de goal. 

Dat chochme wil Frank graag uitleggen: Als de tegenstander een goede grote keeper heeft moet je niet van heel ver recht op het doel schieten. Je geeft hem zo alle kans om de bal te vangen. Bij een grote keeper moet je dicht bij hem komen en ipv in het midden moet ie laag in de hoek. Anders maak je de keeper steeds beter en kan ie zelf uitgroeien tot de beste man van het veld. 

En ja, als de ballen die er eigenlijk in moeten dan ook nog over geschoten worden, dan weet je dat het geluk aan hun zijde komt. 

Tenminste.... dat weet  Frank de Boer. Mag je van eerst jaars E-pupillen hetzelfde verwachten Frank?

Laten we maar zeggen dat ze een goede les van RES hebben gekregen.  

De tweede helft ging het iets beter als de eerste. En eindelijk wist Chris, na een voorzet van Sjors de bal binnen te tikken. Dat betekende de 2-1. Had er meer in gezeten dan dat? Eigenlijk wel. De kansen op de gelijkmaker waren er voldoende. Maar ze werden simpelweg niet benut. Of er werd een verkeerde keuze gemaakt. dat in de slotminuten nog de 3-1 viel was alleen maar voor de statistieken.

Of zoals Frank zou zeggen, we zitten in een proces en ik zie goede en minder goede dingen. De goede dingen stemmen me tevreden en moeten we vasthouden en voor de minder goede dingen weten we dat we daaraan moeten werken. We werken er in de training in ieder geval hard aan. (Als liefhebber van voetbalcliches ben ik erg blij met Frank de Boer....

Dus Jelmar je weet wat je te doen staat.....

Tot slot het cliche van de week:

Volgende week, nieuwe ronde nieuwe kansen. 

P.S. hebben jullie de overeenkomsten gezien?