17 november 2013

Lesje in effectiviteit

LSC1890 E6 verliest omdat ze niet scoren.

Eerst nog een miniverslagje van de ruim gewonnen wedstrijd IJVC E2 - LSC1890 E6 van vorige week. Eindstand 1-10 na een ruststand van 0-1. Met name de 2e helft had E6 letterlijk en figuurlijk
de wind mee en vielen de goals als rijpe appelen van de boom. En, als de keeper dan ook nog een beetje mee helpt, zijn dat 3 makkelijk verdiende punten.

Over de wedstrijd LSC1890 E6 - Workum E3 2-6 zou ik ook zo kort kunnen zijn: "Als je de kansen niet maakt verdien je niet te winnen"

Maar laat ik mijn trouwe volgers dat niet aan doen, door toch weer een "ouderwets" uitgebreid verslag te doen.
Workum E3 is toch een tegenstander die je zou kunnen hebben...Het eerste wat me in komt? Had E6 vandaag misschien es een keer wind tegen?  Niet echt, in ieder geval niet letterlijk want de omstandigheden waren perfect. Een beetje aan de frisse kant, maar warm genoeg om in de korte broek te spelen en met een flauw zonnetje dauwtrappend genieten van het vroege ochtend spel. Genieten? Hmmm ook niet echt, want echt veel te genieten viel er vandaag niet. Vooraf werd er druk gespeculeerd, met hoeveel doelpunten verschil zal Workum verslagen worden, want immers zij staan bijna onderaan... En op basis van statistieken zeiden zowel spelers als supporters dit gaan we winnen.

Nu zeggen statistieken niet zo veel, want Workum E3 had in 7 wedstrijden nog maar 8 keer gescoord. (en al 37 tegentreffers) LSC E6 had in 6 wedstrijden 28 x gescoord. Een verschil dus van meer dan 3 goals gemiddeld meer per wedstrijd. Hierin schuilt dus al een (misplaatste?) onderschatting of misschien wel eigen overschatting.

De opstelling: Remco de keeper van de 1e helft, achter Abe, Roel en Thylo. Op het middenveld (achter de spitsen Chris en voorin Sjors, Tygo en Ivo. Jorn startte als wisselspeler. De oplettende lezer zal het zijn opgevallen: 3 verassingen Qua positie zijn dat Chris op het middenveld en Tygo in de spits, maar qua aantallen valt op dat E6 met 8 man begon. Gelukkig begon ook de tegenstander met 8 man dus was dat nog wel eerlijk.

Dit keer heb ik Willem van Hanegem bereid gevonden om zijn (vaak wat cynische en soms wat provocerende) mening te geven. Dus luister naar het oordeel van de Kromme:
Ik houd er niet van om gelijk met een beschuldigend vingertje naar de coaches te wijzen, immers de spelers moeten het op het veld doen en mijn ervaring als coach hebben me al lang geleerd dat de invloed van de coach maar heel beperkt is. Wel is het zou dat Workum E3 niet de betere ploeg was, sterker nog LSC1890 had deze partij kunnen, misschien wel moeten winnen. Hoe kan het dan dat LSC1890 E6 met de staart tussen de benen het veld afdroop? Nu de gelukkig weer fitte Jorn  en de "aangetrokken" Ivo het team compleet gemaakt hebben, lijkt het er op of de coaches zoekende zijn naar de juiste opstelling en invulling van de posities. "Ze" lijken het ideale team nog niet gevonden te hebben. Daarom misschien de keuzes voor 8 tegen 8 en de wisselingen van de posities.

Maar laten we ons tot de spelers beperken: Zij, de spelers van LSC1890 E6 begonnen veel te slap aan de wedstrijd, daarnaast zag je wel dat een aantal spelers moest wennen aan hun (nieuwe) positie en misschien wel de belangrijkst conclusie: de spelers vergaten zich aan de vaste patronen en afspraken te houden. Als je dan ook nog eens de ballen wilt brengen in plaats van te voetballen dan lijkt het of je veel sterker bent. Individueel klopt dat ook wel en met veel meer balbezit en je speelt steeds op de helft van de tegenstander, wordt dat gevoel nog eens versterkt. Maar eigenlijk ben je de onderliggende partij. De tegenstander wachtte namelijk slim op de kansjes, waarvan ze wisten die zouden komen en met een dodelijke precisie wisten ze de kansen te benutten.
Waarom konden ze vandaag wel zo dodelijk in de afwerking zijn en in de eerdere 7 wedstrijden niet? LSC was namelijk vergeten dat samen spelen betekent: samen aanvallen en samen verdedigen. Hierdoor werden de kansen die Workum kreeg kinderlijk eenvoudig te benutten. Steeds in overtal of alle ruimte en vrijheid om ongehinderd aan te leggen en te scoren. 3 kansen 3 doelpunten. Daar tegenover stelde LSC E6 minstens 7 kansen en 0 doelpunten. Te vaak liepen de spelers van E6 elkaar of zichzelf in de weg. Dit kon wel eens te maken hebben met het feit dat het veld erg druk bezet was, want ineens had E6 (in tegenstelling tot de laatste wedstrijden) moeite om mede spelers te vinden. Er waren domweg te veel (zowel afspeelmogelijkeden als keuzes). Ook leek het er op dat de voorhoede spelers dachten, we hebben nu 3 verdedigers en een middenvelder, dat moet toch wel genoeg zijn. Dus is het niet nodig dat wij aanvallers helpen te verdedigen. En wat dachten de verdedigers dan. Als ik een keer mee opkom dan hebben we genoeg spelers die mijn taken overnemen. Conclusie: Door met 8 tegen 8 te spelen is er op de helft van de tegenstander te weinig ruimte voor het positiespel van E6 en krijg je dus kluitjesvoetbal wat we van beginnende F-jes kennen. Als uit de kluts de bal dan bij de tegenstander terecht komt kunnen die heel makkelijk de grote ruimte achter de verdediging benutten. Dat was wat er gebeurde.
Met de rust keek E6 dus tegen een 0-3 achterstand aan. In de rust probeerden de coaches de bordjes te verhangen. Jorn moest helaas geblesseerd afhaken en Tygo verving Remco als keeper. Maar ook qua bezetting veranderde er veel. Nu toch weer met 7 tegen 7 en Chris in de spits met Sjors en Ivo op de flanken. Roel en Abe op hun eigen plek en Remco weer op zijn verfoeide linksachter plek. Thylo begon de 2e helft als wissel. Werd het er nu beter op? Een beetje. Het lijkt er op als je de wedstrijd met de verkeerde instelling begint, dat het moeilijk is dit nog om te buigen. Ook een donderspeech van de coaches helpt dan niet altijd. Wel kwam er wat meer voetbal in de ploeg. De buitenkanten werden beter benut, ook omdat er nu meer ruimte ontstond doordat er minder spelers op het veld stonden. Maar ook in de tweede helft bleek Workum zeer effectief met zijn counters. Uit 4 kansen 3 doelpunten en voor LSC opnieuw 8 a 9 kansen en "slechts" 2 doelpunten. Illustratief voor de hele wedstrijd was misschien wel het knullig balverlies (op de solo tussen drie spelers gaan terwijl je de laatste verdediger bent kan echt niet) die de 6-2 inleidde en de wedstrijd op slot gooide.

Hopelijk weten de coaches snel de juiste opstelling te vinden en kunnen we volgende week weer genieten van het fraaie positiespel, want we rekenen natuurlijk op 3 punten in de aankomende stadsderby tegen SWZ E4.

Voor de volledigheid nog de doelpunten makers: Dat waren Chris en Sjors bij respectievelijk 4-1 en 5-2.

Het cliche van deze week komt dit keer van Willem van Hanegem:

Als je niet scoort kun je niet winnen!

N.B. op de site van LSC1890 staan de officiële uitslag van 2-5, waarschijnlijk heeft de scheids een goal over het hoofd gezien.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten