Goede voornemens

Elk jaar rond de jaarwisseling hoor je weer om je heen wat de goede voornemens zijn. Of ze vragen je naar jouw goede voornemens. Ik heb daar nooit aan mee gedaan. En wees gerust ook nu zul je geen goede voornemens van me horen. Ook al zijn de meeste voornemens echte klassieke clichés en ben ik een liefhebber van clichés: ik doe er niet aan mee. Daarnaast ik rook niet (meer). Ik drink (bijna) niets en mijn gewicht, ja ik wordt een beetje zwaarder. Dus de cliché goede voornemens voor het nieuwe jaar zijn niet van toepassing op mij.
Maar wat misschien voor mij wel veel belangrijker is: ik bewaar mijn goede voornemens namelijk niet tot de laatste dag van het jaar. Zonde toch. Nee, als het een goed voornemen is dan kun je er toch direct mee beginnen. Of het nou 1 april, 23 oktober of weet ik welke datum het is:

Stel niet uit tot morgen, wat je vandaag al kan doen.

Natuurlijk heb ik nog wel doelen voor het volgend jaar. Ik heb ze op een lijstje gezet. Kijk maar hiernaast. Wat ik iedereen mee wil geven voor komend jaar: Wees tevreden met wat je hebt en zo niet. Doe er wat aan! En houdt er rekening mee dat als je wilt veranderen, je het anders moet doen dan de vorige keer. Want: Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg!

Tot slot heb ik natuurlijk ook nog wensen voor 2012. Te beginnen met iedereen het beste te wensen: nl de volgende wijze les:
Success is not the key to happiness. Happiness is the key to success. (Albert Schweitzer) 

De Verrassing 2

Voor mij was de verrassing 2011 (wat betreft de coaches) het aanblijven van Ron Jans bij Sc Heerenveen (zie hier). De coaches hebben zelf op EredivisieLive ook hun menig gegeven over de verrassing van 2011. Kijk hieronder voor de Trainers aan het woord: de Grootste Verrassing.

De Verrassing

Vorig seizoen was natuurlijk dramatisch. Afgesloten op de 12^e plaats in zijn eerste seizoen bij Heerenveen. Spelers die openlijk aan de trainer twijfelden. Bas Dost en Geert-Arend Roorda die beide al in de winterstop weg wilden. Bakken kritiek op de spelwijze, zijn wisselbeleid en met name de vele wisselingen in de basis-opstelling. En openlijke twijfel in de zomer over zijn functioneren door het bestuur van de club. Gepaard met de kritiek dat de aanwezige talenten (Gouwleeuw en Djuricic niet echt doorbraken en te weinig speelminuten kregen. Nee Ron Jans had geen makkelijk eerste jaar bij SC Heerenveen.

Eerlijk gezegd was ik het met veel van de gehoorde kritiek eens. Het was een seizoen om snel te vergeten. Volgens mij was er maar een leuke wedstrijd en dat was tegen Twente, de wel bekende Assaidi show. 
Aan het eind nog een leuke wedstrijd tegen PSV, maar verder veel kommer en kwel. Het seizoen begon met een enquête in de VI, welke trainer wordt het eerst ontslagen. Ik geloof dat 5 van de 6 journalisten de naam van Ron Jans riepen. Vervolgens werd in de eerste (thuis-)wedstrijd tegen N.E.C. net als zo vaak vorig jaar een 2-0 voorsprong in de slotfase werd weggegeven (2-2). Daarna 2 kansloze nederlagen tegen Ajax en Twente (beide 1-5) en de voorspelling van de VI-journalisten leek snel uit te komen.

Maar toen volgden 13 competitie wedstrijden op rij zonder nederlaag. Een record voor Heerenveen. Bas Dost is gaan scoren, met 14 doelpunten op dit moment zelfs topscorer, een doorbraak van zeer solide Gouweleeuw , een volwassen spelende Djuricic en Narsingh die Beerens eerst naar de bank verwees en die daarna zelfs volledig overbodig werd en naar AZ mocht vertrekken. En is er nou zo veel veranderd? Ogenschijnlijk niet. Opnieuw ontevreden spelers (El Akchouie, Cultheld Sibon op de tribune Narsingh en Assaidi die niet gewisseld willen worden en dat duidelijk laten blijken. Plus Jans is nog steeds lafjes aan het wisselen. Bijna altijd een positie voor positie en vaak (te) laat in de wedstrijd. Maar Sc Heerenveen staat op een mooie 7e plek, via een wervelende show door naar de kwartfinale dus dik op koers om de doelstelling: Europees voetbal te halen.

Maar..... het begint een beetje op Sollied te lijken. Niemand (bestuur, spelers en supporters) zijn blij met de coach, maar de prestaties zijn zo goed dat Jans zeker mag zijn van zijn positie. Het feit dat Jans en Sc Heerenveen nog in een verstandshuwelijk zitten en hij dus nog niet ontslagen is vormt voor mij de Verrassing van 2011. Maar eerlijk het is wel een aangename verrassing!

De Verliezer

Als er een winnaar is moet er natuurlijk ook een verliezer zijn. Lang heb ik gedacht aan Mario Been of Martin Jol, maar ik houdt het in de familie, want mijn verliezende coach van 2011 is: Erwin Koeman

Als opvolger van Du Chatinier werd Erwin Koeman in mei 2011 gepresenteerd als de nieuwe coach van FC Utrecht. In de zomer vertrekken respectievelijk Dries Mertens en Kevin Strootman naar PSV, Ricky vanWolfswinkel naar Sporting Portugal en Michel Vorm naar Swansea. Geld voor vervangers was er niet dus begon hij het seizoen met een ernstig verzwakte selectie.

Vervolgens word Rodney Sneijder gehuurd van Ajax en is Koeman niet te spreken over deze aanwinst. De reden is dat hij er niet of te laat in gekend is. Het lijkt mij volstrekt logisch dat een trainer die voor slechts 1 jaar wil tekenen niet verantwoordelijk wordt voor het technisch beleid. Ook lijkt het mij logisch dat, als je er niet tegen kunt dat het technisch beleid bij anderen ligt, je gewoon niet aan de klus had moeten beginnen. Als je het dan toch doet, accepteer dit dan ook als een feit en besef dat je verantwoordelijkheid niet verder gaat dan je invloed. Maar Erwin wilde teveel. 

En toen was er opeens het bericht in oktober “ Erwin Koeman vertrekt per direct bij Utrecht”

In zijn verklaring spreekt hij over geen rust, onprettige sfeer en gebrek aan enige privacy op het trainingscomplex. Plus er gaat op korte termijn  (tijdens zijn dienstverband ) niets veranderen. Dit doet hem concluderen dat Utrecht geen professionele organisatie is. Ik kan niet beoordelen of deze argumenten terecht of niet terecht zijn. Wat mij wel verbaasd is dat een professional niet van te voren zich inleeft in zijn nieuwe werkomgeving. Bijvoorbeeld wat gebeurt er met de selectie, wat zijn de trainingsfaciliteiten en niet onbelangrijk: is er geld om in deze beide te investeren en zo ja wanneer. Een echte professional had vervolgens een plan of een pakket aan eisen neergelegd waar de club (toekomstig werkgever) aan had moeten voldoen. Als de club dat niet wil (of niet kan) omdat er (onvoldoende)  geld is geldt opnieuw: Begin er dan niet aan, zoek wat anders!

Zijn argumenten:  in zo’n organisatie kan ik mijn ei niet kwijt, ik heb dit meerdere keren (dus na aanvang  van zijn trainersrol) aangegeven en er is of wordt (nu) niets meegedaan bevestigen mijn oordeel. Hij is gewoon slecht voorbereid aan de klus begonnen heeft heel naïef gedacht dat dit allemaal wel goed zat. Hij heeft deze punten gewoon te laat ingezien, wat in mijn ogen weinig professioneel is.

Dus niet Utrecht maar Erwin Koeman verdiend het predicaat Onprofessioneel. Naar mijn mening is Koeman 3 keer de fout in gegaan:  Slecht voorbereid, zaken willen veranderen buiten zijn invloedsfeer en de schuld (zonder enige vorm van zelfkritiek) bij een ander leggen. En daardoor is wat mij betreft Erwin Koeman de verliezende coach van 2011. Gelukkig voor Erwin Koeman heeft de voetbalwereld een geheugen van een eendagsvlieg en zal er snel weer een club voor hem komen. Ik hoop voor hem dat hij van zijn fouten geleerd heeft, zodat hij snelweer een winnende coach zal zijn.

Coach van het jaar 2011

Aan het eind van het jaar is er altijd een moment om even terug te kijken. Even stil staan bij de goede dingen, maar ook even nadenken over de verkeerde dingen. Met als doel natuurlijk vooruit te kijken naar het nieuwe jaar. Ik ga dat de komende dagen doen aan de hand van een aantal coaches in 2011. Bij de volgende categorieën heb ik een coach gevonden.

• De Winnaar
• De Verliezer
• De Verassing
• De Held
• Het Talent
• Meest opmerkelijke gebeurtenis
• Wat verder nog opviel

Vandaag begin ik met de Winnaar: Ronald Koeman! Eerlijk gezegd had ik,  bij het nieuws:  “Ronald Koeman naar Feyenoord”, niet verwacht dat ik nu Koeman zou uitroepen tot de winnaar van 2011. Net als velen reageerde ik sceptisch in de trant van: hij heeft wel prijzen gepakt, Ajax en PSV kampioen gemaakt, maar alleen bij Vitesse had ik de indruk dat dat ook met plezier en leuk voetbal ging. Bij Ajax, PSV en ook AZ (buitenlandse klussen heb ik minder op het netvlies) leek het steeds dat de teams heel zakelijk speelden en vooral leunden op hun ervaring/routine en hun individuele klasse. Ik had niet het idee dat Koeman  een coach was die een ploeg en een speler beter maakt. En dat leek mij nu net heel erg hard nodig voor Feyenoord. Ook  kwam Koeman over als iemand die van de profs veel zelfdiscipline verwachte, zonder autoritair of disciplinair te willen optreden. (Citaat uit AZ-tijd, ik ben en wil geen politie-agent zijn). En dan Feyenoord, een team zonder routine, een dramatisch seizoen achter de rug, dus weinig zelfvertrouwen, voldoende klasse? Maar vooral het team dat zijn trainer naar huis stuurde en weinig zelfkritiek (discipline) leek te hebben. Eerlijk gezegd ik vond Koeman totaal niet passen bij het Feyenoord van dat moment. Maar wat had ik het mis.

Een vijfde plaats in de winterstop is wat mij betreft een grote verassing. (5 plaatsen hoger dan verwacht). Maar nog mooier dan de verassing was de spelvreugde, de klasse en het goede spel. Ook komt het team erg gedisciplineerd over. En natuurlijk heeft ie met Guidetti en Bakkal 2 geweldige spelers en wie had verwacht dat Clasie zo zijn stempel op het spel van Feyenoord zou kunnen drukken. Daarnaast Bakkal was vorig jaar nog wisselspeler bij PSV, Guidetti is nog maar 19 en was El Ahmadi al afgeserveerd naar de woestijn. Plus hij zag ook nog eens Wijnaldum en Fer vertrekken naar de concurrentie. Spelers die hoger aangeschreven worden dan Bakkal en Clasie. Toch is Feyenoord veel beter geworden dan vorig seizoen.

Het wisselvallige karakter, of beter gezegd een paar off-days  (zoals uitschakeling tegen Go-Ahead voor de beker en 6-0 verlies tegen Groningen) passen bij een jonge ploeg in opbouw, dus daar is niets mis mee.  Maar de winst op Twente en PSV en het gelijkspel tegen Ajax heeft laten zien dat Koeman dit Feyenoord een topprestatie kan laten leveren en dat het geweldig is dat de supporters van Feyenoord weer met plezier naar het stadion gaan. Daardoor is Ronald Koeman wat mij betreft de winnende coach van 2011.

Vijf Gouden Tips bij pupillen coaching

Al surfend op het web kwam ik wat leuke sites tegen over het coachen van pupillenteams. Natuurlijk heb ik wel een idee hoe ik het moet gaan doen, maar er zullen ongetwijfeld vele studies en deskundigen zijn die belangrijke zaken hebben ontdekt waar ik nog niet aan gedacht had. Misschien zelfs een gouden tip? Één van de leukste sites die ik vond was voetbalouder.nl. Zo te zien een officiële site van de KNVB.  Onderwerpen als welk gedrag past bij een voetbalouder, tips voor trainers en coaches zie ik voorbij komen, kijk dat is interessant. Een aantal veel voorkomende stereotype voetbalouders. Ik ben gelijk benieuwd aan welkomschrijving ik voldoe:

1. De superouder is tevreden en altijd bereid om te helpen. 
2. De overactieve ouder is te veel betrokken, beïnvloedt spelers en de scheidsrechter. 
3. De voetballende ouder heeft zelf gevoetbald bemoeit zich met de coaching. 
4. De prestatie-ouder wil dat zijn kind de beste is. 
5. De asociale ouder leeft zich niet in andermans kinderen in. 
6. De passieve ouder corrigeert het eigen kind niet. 
7. De afwezige ouder komt nooit kijken

Ik houd het maar op een combinatie van 1 en 3. Al is de benaming superouder wel wat overtrokken. Ik zou eerder opteren voor de term normale ouder.
Er is nog veel meer te vinden op de site voetbalouder. Zo staat er een hele rij tips voor de beginnende coach, geschreven door een voetbalmoeder. Erg fijn om te zien dat ook de voetbalmoeder dol is op clichés. Ik was op zoek naar één gouden tip en vond er vele. Hieronder een kleine selectie.

• Blijf tijdens de wedstrijd ver uit de buurt van vaders. Die gaan je toch maar vertellen hoe je het moet doen, en die raad heb jij nu helemaal niet nodig.

• Zijn er nog ouders aanwezig, stuur ze allemaal de kleedkamer uit, dat houdt het lekker rustig.

• Houd een positieve en enthousiasmerende toespraak voor de kinderen. Zeg bijvoorbeeld hoeveel vertrouwen je erin hebt dat ze deze wedstrijd goed gaan spelen. En dat je het gevoel hebt dat er heel veel zal gaan lukken.

• De scheidsrechter is de baas!

• Geef voor en na de wedstrijd, de scheidsrechter en de coach van de tegenpartij een hand, let erop dat de spelers elkaar ook de hand schudden.
De tips zijn gehaald uit: Moeders langs de lijn, handboek voor de voetbalmoeder, Sandra Blikslager, uitgeverij Tipi, www.uitgeverijtipi.nl

Voetbalclichés

Nog maar net m'n blog begonnen en zie ik het volgende artikel op de site van bnr:

Quotes:
• We zijn door de ondergrens gezakt o.a. Gertjan Verbeek

• Ik denk dat we op de goede weg zijn van Mark van Bommel
• Vergeten te voetballen
• Achter de feiten aangelopen
• Het deksel op de neus
• Details bepalend voor het verloop van een wedstrijd waren van de bondschaoch Bert van Marwijk
• Hoog in de concentratie zitten van Fred Rutten
• Dit biedt perspectief en ranglijstjournalistiek door Co Adriaanse,
• Jonge spelers moet je voorzichtig brengen Frank de Boer
• Deze uitslag biedt perspectief 
• De positieve punten eruit te willen halen ook Mark van Bommel
• Koppies gingen hangen 
• Die tegengoal valt gewoon op een heel vervelend moment (een echte klassieker)
• Het is mooi dat ik die goals maak, maar het gaat erom dat we als team keihard hebben geknokt
• Het gaat niet om mij, maar om het team van John Guidetti

Ik dank de Nederlandse coaches voor hun openingsbrijdage aan mijn blog. En natuurlijk voor de inspiratie die kan ik ongetwijfeld kan gebruiken in het nieuwe seizoen!

Coachen met Clichés

Na een half jaar coach/begeleider geweest te zijn van Team Duitsland van de Lytse Spilers (Zie foto)

kwam Anton Bakker naar me toe met het idee om samen met hem een F-pupillenteam van Lsc1890 te coachen. Immers onze zonen (Chris en Remco) zouden na de winterstop over gaan naar de F-pupillen. Graag had ik gezien dat Remco nog een half jaartje bij de Lytse Spilers zou zijn gebleven. Want het is elke zaterdag ochtend weer een feest om al die jonge koppies te zien stralen bij het Volkslied. En ze vervolgens 3 keer een kwartier 4 tegen 4 te zien spelen. Veel balcontact, iedereen doet (lees moet) mee. Dus niet alleen leuk maar ook heel leerzaam. Maar ja Remco wil dolgraag keepen en dat kan pas bij de F-pupillen. Dus na de winterstop Remco en Chris bij de F-pupillen en ik samen met Anton langs de kant. Gelukkig denken Anton en ik het zelfde over pupillenvoetbal.

Het allerbelangrijkste is dat die jongens en meiden plezier beleven. Winnen of verliezen komt pas op de tweede (of misschien wel derde) plaats. Inzet en plezier dat willen wij meegeven aan de jonge spelers. Natuurlijk speel je wel om te winnen (inzet), dus als je alles hebt gegeven en de tegenstander was beter, dan kun je nog steeds heel veel plezier beleven aan het prachtige voetbalspel. Want Het is maar een spelletje.

En daar was het eerste cliché al! Een cliché is een cliché geworden om dat er zoveel waarheid in een zo'n zinnetje gevangen zit. Maar het mooiste van een cliché zit hem toch wel in het feit dat het voor iedereen, groot en klein, direct duidelijk is wat er bedoeld wordt. En de voetbalsport die staat bol van de clichés.Voor mij een prachtige inspiratiebron om aan de hand van de clichés aan de jonge spelertjes te begeleiden en te coachen. Vandaar dit blog over clichés, voetbal en met name clichés in het voetbal. In dit blog kun je aan de hand van de verrichtingen van Anton en mij, maar nog veel meer de verrichtingen van Chris, Remco, ...... heel veel clichés voor bij zien komen. Samen vormen wij het team F8 van LSC 1890.