Eindstand E-Pupillen (najaar) E6

Pl	Elftal	G	W	GL	V	P	DPV	DPT	PM
1	Workum E4	10	10	0	0	30	139	6	-
2	Scharnegoutum'70 E2	10	9	0	1	27	84	5	-
3	Mulier E1	10	7	0	3	21	56	36	-
4	Bolsward E5	10	6	0	4	18	48	38	-
5	RES E2	10	6	0	4	18	40	39	-
6	LSC 1890 E6	10	4	0	6	12	45	53	-
7	Workum E3	10	4	0	6	12	24	47	-
8	SWZ E5	10	4	0	6	12	16	58	-
9	Oosterlittens E2	10	3	1	6	10	44	68	-
10	IJVC E2	10	1	1	8	4	15	94	-
11	Makkum E2	10	0	0	10	0	10	77	-

Drie dramatische minuten.

Er kan er maar eentje winnen, dat was een beetje het gevoel na de 7-5 verloren wedstrijd tegen Bolsward E5. Maar eigenlijk verdiende deze wedstrijd geen winnaar. Na de geweldige wedstrijd van vorige week was het natuurlijk zaak deze lijn door te trekken en dat hebben de jongens ook gedaan. Maar dan toch met lege handen staan is wel een beetje zuur. In slechts 3 minuten door 3 onnodige persoonlijke fouten gaf LSC1890 E6 een voorsprong van 3-5 uit handen.

Sc Bolsward E5 - Lsc1890 E6 7-5.

Uit de stand viel af te lezen dat Bolsward en LSC1890 aan elkaar gewaagd waren. Beide 12 punten uit 8 wedstrijden en een vergelijkbaar doelsaldo. Dat beloofde dus een mooie gelijk opgaande wedstrijd te worden. En die belofte werd gehouden. Opnieuw speelde Lsc1890 E6 een zeer goede wedstrijd. Het positiespel wordt steeds verzorgder en de combinaties steeds sneller. Dit team maakt de laatste week echt sprongen.

De beginopstelling: Remco op doel, Ivo centraal in de verdediging, Roel op rechts en Tygo op links. Voorin Chris op rechts, Sjors in de spits en Jorn op links. Thylo en Abe starten als de wissels.

Bolsward kwam op een 1-0 voorsprong door een mooi schot in de verre hoek, maar LSC toonde veerkracht. Al snel vertaalde het goed verzorgde spel zich in kansen en gelukkig dit keer ook in doelpunten. Ivo maakte de 1-1 na goed doorzetten van Sjors en een mooi passje van Chris. De 1-2 was prachtig. Jorn gaf een geweldig balletje op Chris en Sjors, maar beide liepen bij de bal weg. Omdat hun tegenstanders met hun mee liep, kwam de bal toch nog bij Sjors, die vervolgens Chris liet scoren.
De 2-2 was erg ongelukkig. Een speler van Bolsward vuurde een kanonskogel af. Die was ver naast gegaan maar raakte Abe vol in zijn gezicht. Die ging knock-out en ipv Abe 8 tellen te geven liet de scheids door voetballen. De bal viel pardoes voor de voeten van de spits van Bolsward en die kon van dichtbij eenvoudig scoren.

Kort daarna een enorme kans op 3-2 maar het schot van Bolsward spatte op de lat uiteen. Jorn speelde vandaag als een echte linksbuiten, onnavolgbaar in zijn bewegingen zette hij zijn tegenstander een paar keer op het verkeerde been. Uit een van die actie zette hij Thylo voor de keeper, maar die passte op de nog beter staande Chris en die wist wel raad met dat buitenkansje 2-3.
Remco voorkwam met een goede redding vervolgens de gelijkmaker. De tegenaanval resulteerde in een hoekschop. Dit keer gewoon met de rechtervoet gaf Thylo een puntgave voorzet. Tygo tikte de bal op de keeper en Chris maakte de rebound koelbloedig af. 2-4. Daarna volgde een paar prachtige aanvallen over meerdere schijven. Jorn op Thylo, Thylo op Sjors, maar net geen goal. De volgende aanval werkelijk schitterend. Remco met een verre geplaatste uittrap op Sjors, die bereikte Tygo, die kaatste in één keer op Jorn, maar zijn verdediger kon nog net het puntje van zijn voet er tussen zetten. Deze kans verdiende eigenlijk beloond te worden met een goal. In de laatste minuten van de 1e helft werd LSC wat slordig. De verdedigers gingen opeens lopen met de bal en dat resulteerde een paar keer in gevaarlijk balverlies. Één van de fouten werd diep in de blessuretijd verzilverd door Bolsward waardoor de ruststand 3-4 werd.

In de rust de gebruikelijke keeperswissel Tygo in de goal en Remco op linksachter. De rust duurde overigens wel opvallend kort (3 á 4 minuten) waardoor je niet echt van rust kon spreken.

De eerste periode van de 2e helft ging net zo als de eerste helft. Mooi voetbal van twee gelijkwaardige teams. Remco gaf vanaf links een prachtig steekballetje op de binnendoor gekomen Chris. Zijn schot werd nog gestopt door de keeper, Chris kreeg de rebound en passte nu wel. Sjors wist er dit keer wel raad mee: 3-5. Wel zag je dat het verschil in leeftijd (Bolsward bestaat bijna volledig uit 2e jaars E-tjes en LSC volledig uit 1e jaars E-tjes) met name op het conditionele en fysieke vlak, steeds meer de doorslag begon te geven. LSC1890 werd moe. Steeds vaker zag je dat iemand z'n mannetje liet lopen. Ook voorin zag je minder diepgang, dus Bolsward speelde steeds meer op de helft van LSC. En toen volgde de 3 dramatische minuten. In no-time stond Bolsward op een 6-5 voorsprong. LSC E6 bleek daarna niet meer in staat om de dik verdiende gelijkmaker te maken. En toen Bolsward ook nog de 7-5 in de schoot geworpen kreeg was het over en uit: 7-5.

LSC1890 E6 speelde opnieuw een zeer goede wedstrijd. Helaas dit keer niet beloond met punten. Zelfs het ene puntje voor een meer dan verdiend gelijkspel was de jongens niet gegund.

Volgende week de laatste wedstrijd van de najaarscompetitie en dan begint de winterstop. Wetende dat je voetballen leert door het maken van fouten eindigen we deze week weer met een cliché:

The Perfect Match?

Na het teleurstellende resultaat van vorige week deze week een werkelijk schitterende pot. En met de 3 punten veroverde LSC1890 E6 de titel Kampioen van Sneek! op SWZ Sneek E5.

Wat een verschil met vorige week. Vanaf de eerste seconde speelde E6 geconcentreerd en fanatiek. Het resulteerde, na een prachtige combinatie, al in de eerste minuut in een prima kans. Helaas ging de bal naast.
Maar ook SWZ Sneek E5 had er zin in. Ook zij kwamen met mooi combinatievoetbal op de helft van LSC en schoten net naast.

De opstelling:
Tygo op de goal, Remco linksachter, Ivo centraal achterin en Roel verrassend op de rechterverdedigerspositie. Linksvoor Jorn, Sjors in de spits en Chris op de rechtsvoor. Wissels Thylo en Fransisco als vervanger van de afwezige Abe. Het lijkt er op dat de technische staf de puzzel van de afgelopen weken heeft opgelost. Dus gelukkig weer met 7 tegen 7, waardoor er weer ruimte was om te voetballen. En dat voetballen ging super.
De tweede kans was dan ook raak. Ivo schoot schitterende de 1-0 binnen. De boys bleven vervolgens mooi over de flanken voetballen. Steeds met een inschuivende verdediger. Remco, Ivo en Roel ondersteunden om de beurt de aanvallers en dwongen de aanvallers van Sneek om zich ver terug te laten zakken. Wat ook opviel is dat Remco, Ivo en Roel elkaar perfect rugdekking gaven. Hierdoor kon er steeds een verdediger doorschuiven en maakten de hangende verdediger vele tegenaanvallen onschadelijk.
Ook Sneek speelde mooi verzorgd voetbal en verdiende hier ook hun kansjes mee. Maar Tygo speelde net als andere jongens geconcentreerd en hield alles tegen.

De ene naar de andere aanval, steeds over meerdere schuiven. Sjors die zich een beetje terug liet zakken, waardoor Jorn en Chris meer ruimte kregen. De passing was als nooit te voren en bijna alle acties waren gericht om over te spelen. Ook toen Thylo en Fransisco er in kwamen ging dit op een zeer soepele wijze. Alle automatismes, die op de trainingen zo goed liepen, kwamen er nu op het veld ook uit. De complimenten aan alle jongens en speciaal voor Fransisco die perfect meedraaide in dit op elkaar ingespeelde team. Wat ook opviel is dat individuele acties vandaag gevolgd werd door een pass. Dit keer geen actie om de actie, maar pas als er geen afspeelmogelijkheid was een passeerbeweging en wat gebeurd er als alles op z'n plek valt. De actie lukt ook nog. Zoals bijvoorbeeld door Remco die met een prachtige lichaamsschijnbeweging zijn directe tegenstander volledig op het verkeerde been zette. Het blok wat hij toen nog wilde inzetten was echter veel te laat, met als gevolg dat hij Remco vol op de knie raakte. Deze blessure was teveel van het goede en Remco moest helaas het veld vroegtijdig verlaten. De rust werd bereikt met een 3-0 (gescoord door Jorn) voorsprong. Doordat Remco niet verder kon bleef Tygo ook de tweede helft keeper.


De tweede helft was van hetzelfde niveau als de eerste helft. Jorn gaf de ene mooie voorzet na de andere, Ivo was overal te vinden, voorin, achterin en ook op links en rechts gaf hij ondersteuning waar nodig was. Thylo gebruikte zijn grote sterke lichaam steeds goed en had een paar keer net het geluk niet mee in de afronding. Chris werkte harder als ooit te voren en loerde dit keer tevergeefs op zijn kansje. Ook Sjors speelde geweldig in dienst van het team. En Roel voelde zich helemaal thuis op de rechterkant. Tot slot speelde Fransisco of hij al jaren bij dit team hoorde. En ook al was Abe er dit keer niet bij, alle jongens speelden vandaag als Abe, nooit opgeven, bikkelen, strijden totdat je erbij neervalt. Nogmaals het verschil met vorige week was als dag en nacht.

De eindstand werd uiteindelijk 5-0: Fransisco passeerde 3 spelers en Thylo ronde perfect af 4-0. Ook de 5-0 kwam van de voet van Thylo, nu na goed werk van Jorn en Chris.

De Derby van Sneek werd dus na een perfecte wedstrijd gewonnen door LSC1890 E6 en werd dus de kampioen van Sneek!

Tot slot nog een vermelding voor een bijzondere prestatie. Voor het eerst dit seizoen kreeg LSC1890 E6 geen tegentreffer te incasseren. Een prestatie van Tygo die helemaal aansloot bij het goede (veld-)spel van zijn tegenstanders. Chapeau Tygo: Een echte Clean Sheet:

Het cliché van deze week:

In eens vielen alle puzzelstukjes in elkaar tot een perfect match!

Lesje in effectiviteit

LSC1890 E6 verliest omdat ze niet scoren.

Eerst nog een miniverslagje van de ruim gewonnen wedstrijd IJVC E2 - LSC1890 E6 van vorige week. Eindstand 1-10 na een ruststand van 0-1. Met name de 2e helft had E6 letterlijk en figuurlijk

de wind mee en vielen de goals als rijpe appelen van de boom. En, als de keeper dan ook nog een beetje mee helpt, zijn dat 3 makkelijk verdiende punten.

Over de wedstrijd LSC1890 E6 - Workum E3 2-6 zou ik ook zo kort kunnen zijn: "Als je de kansen niet maakt verdien je niet te winnen"

Maar laat ik mijn trouwe volgers dat niet aan doen, door toch weer een "ouderwets" uitgebreid verslag te doen.
Workum E3 is toch een tegenstander die je zou kunnen hebben...Het eerste wat me in komt? Had E6 vandaag misschien es een keer wind tegen?  Niet echt, in ieder geval niet letterlijk want de omstandigheden waren perfect. Een beetje aan de frisse kant, maar warm genoeg om in de korte broek te spelen en met een flauw zonnetje dauwtrappend genieten van het vroege ochtend spel. Genieten? Hmmm ook niet echt, want echt veel te genieten viel er vandaag niet. Vooraf werd er druk gespeculeerd, met hoeveel doelpunten verschil zal Workum verslagen worden, want immers zij staan bijna onderaan... En op basis van statistieken zeiden zowel spelers als supporters dit gaan we winnen.

Nu zeggen statistieken niet zo veel, want Workum E3 had in 7 wedstrijden nog maar 8 keer gescoord. (en al 37 tegentreffers) LSC E6 had in 6 wedstrijden 28 x gescoord. Een verschil dus van meer dan 3 goals gemiddeld meer per wedstrijd. Hierin schuilt dus al een (misplaatste?) onderschatting of misschien wel eigen overschatting.

De opstelling: Remco de keeper van de 1e helft, achter Abe, Roel en Thylo. Op het middenveld (achter de spitsen Chris en voorin Sjors, Tygo en Ivo. Jorn startte als wisselspeler. De oplettende lezer zal het zijn opgevallen: 3 verassingen Qua positie zijn dat Chris op het middenveld en Tygo in de spits, maar qua aantallen valt op dat E6 met 8 man begon. Gelukkig begon ook de tegenstander met 8 man dus was dat nog wel eerlijk.

Dit keer heb ik Willem van Hanegem bereid gevonden om zijn (vaak wat cynische en soms wat provocerende) mening te geven. Dus luister naar het oordeel van de Kromme:
Ik houd er niet van om gelijk met een beschuldigend vingertje naar de coaches te wijzen, immers de spelers moeten het op het veld doen en mijn ervaring als coach hebben me al lang geleerd dat de invloed van de coach maar heel beperkt is. Wel is het zou dat Workum E3 niet de betere ploeg was, sterker nog LSC1890 had deze partij kunnen, misschien wel moeten winnen. Hoe kan het dan dat LSC1890 E6 met de staart tussen de benen het veld afdroop? Nu de gelukkig weer fitte Jorn  en de "aangetrokken" Ivo het team compleet gemaakt hebben, lijkt het er op of de coaches zoekende zijn naar de juiste opstelling en invulling van de posities. "Ze" lijken het ideale team nog niet gevonden te hebben. Daarom misschien de keuzes voor 8 tegen 8 en de wisselingen van de posities.

Maar laten we ons tot de spelers beperken: Zij, de spelers van LSC1890 E6 begonnen veel te slap aan de wedstrijd, daarnaast zag je wel dat een aantal spelers moest wennen aan hun (nieuwe) positie en misschien wel de belangrijkst conclusie: de spelers vergaten zich aan de vaste patronen en afspraken te houden. Als je dan ook nog eens de ballen wilt brengen in plaats van te voetballen dan lijkt het of je veel sterker bent. Individueel klopt dat ook wel en met veel meer balbezit en je speelt steeds op de helft van de tegenstander, wordt dat gevoel nog eens versterkt. Maar eigenlijk ben je de onderliggende partij. De tegenstander wachtte namelijk slim op de kansjes, waarvan ze wisten die zouden komen en met een dodelijke precisie wisten ze de kansen te benutten.
Waarom konden ze vandaag wel zo dodelijk in de afwerking zijn en in de eerdere 7 wedstrijden niet? LSC was namelijk vergeten dat samen spelen betekent: samen aanvallen en samen verdedigen. Hierdoor werden de kansen die Workum kreeg kinderlijk eenvoudig te benutten. Steeds in overtal of alle ruimte en vrijheid om ongehinderd aan te leggen en te scoren. 3 kansen 3 doelpunten. Daar tegenover stelde LSC E6 minstens 7 kansen en 0 doelpunten. Te vaak liepen de spelers van E6 elkaar of zichzelf in de weg. Dit kon wel eens te maken hebben met het feit dat het veld erg druk bezet was, want ineens had E6 (in tegenstelling tot de laatste wedstrijden) moeite om mede spelers te vinden. Er waren domweg te veel (zowel afspeelmogelijkeden als keuzes). Ook leek het er op dat de voorhoede spelers dachten, we hebben nu 3 verdedigers en een middenvelder, dat moet toch wel genoeg zijn. Dus is het niet nodig dat wij aanvallers helpen te verdedigen. En wat dachten de verdedigers dan. Als ik een keer mee opkom dan hebben we genoeg spelers die mijn taken overnemen. Conclusie: Door met 8 tegen 8 te spelen is er op de helft van de tegenstander te weinig ruimte voor het positiespel van E6 en krijg je dus kluitjesvoetbal wat we van beginnende F-jes kennen. Als uit de kluts de bal dan bij de tegenstander terecht komt kunnen die heel makkelijk de grote ruimte achter de verdediging benutten. Dat was wat er gebeurde.
Met de rust keek E6 dus tegen een 0-3 achterstand aan. In de rust probeerden de coaches de bordjes te verhangen. Jorn moest helaas geblesseerd afhaken en Tygo verving Remco als keeper. Maar ook qua bezetting veranderde er veel. Nu toch weer met 7 tegen 7 en Chris in de spits met Sjors en Ivo op de flanken. Roel en Abe op hun eigen plek en Remco weer op zijn verfoeide linksachter plek. Thylo begon de 2e helft als wissel. Werd het er nu beter op? Een beetje. Het lijkt er op als je de wedstrijd met de verkeerde instelling begint, dat het moeilijk is dit nog om te buigen. Ook een donderspeech van de coaches helpt dan niet altijd. Wel kwam er wat meer voetbal in de ploeg. De buitenkanten werden beter benut, ook omdat er nu meer ruimte ontstond doordat er minder spelers op het veld stonden. Maar ook in de tweede helft bleek Workum zeer effectief met zijn counters. Uit 4 kansen 3 doelpunten en voor LSC opnieuw 8 a 9 kansen en "slechts" 2 doelpunten. Illustratief voor de hele wedstrijd was misschien wel het knullig balverlies (op de solo tussen drie spelers gaan terwijl je de laatste verdediger bent kan echt niet) die de 6-2 inleidde en de wedstrijd op slot gooide.

Hopelijk weten de coaches snel de juiste opstelling te vinden en kunnen we volgende week weer genieten van het fraaie positiespel, want we rekenen natuurlijk op 3 punten in de aankomende stadsderby tegen SWZ E4.

Voor de volledigheid nog de doelpunten makers: Dat waren Chris en Sjors bij respectievelijk 4-1 en 5-2.

Het cliche van deze week komt dit keer van Willem van Hanegem:

Als je niet scoort kun je niet winnen!

N.B. op de site van LSC1890 staan de officiële uitslag van 2-5, waarschijnlijk heeft de scheids een goal over het hoofd gezien.

LSC1890 E6 in Ajax-style

Het zit al een tijdje niet mee in Amsterdam. Sinds de "fluwelen revolutie" van JC te B. hoor je Frank de Boer na nieuw puntverlies positief verslag doen van de wedstrijden. We hadden controle, het meeste balbezit, speelden op de helft van de tegenstander en creëerden de meeste kansen. Tel je daarbij ook nog op dat "we" weinig kansen weggaven dan klinkt het vaak net of "ze" gewonnen hadden.

Afgelopen zaterdag leek LSC1890 E6 wel een beetje op dit huidige Ajax. 3-1 verloren maar het meeste balbezit: schatting 65% - 35%. De meeste kansen, en bijna de hele wedstrijd op de helft van de tegenstander. 

Hoe je dan toch nog verliest? 

Frank de Boer heeft het antwoord: "Eigenlijk heel simpel". Res E2 zette 30-40% van haar kansen om in een doelpunt. En dat deden ze via snelle counters erg effectief. LSC1890 haalde denk ik nog niet de 10%. Want kansen waren er zat. Genoeg prachtige individuele acties, een paar mooie aanvallen over meerdere schijven en veel afstandsschoten op doel. Maar ook zie je het terugkerend patroon dat sommige spelers pas na- of bedenken om over te spelen op het moment dat het te laat is. 

Te vaak nog is de volgorde: bal aannemen, lopen met de bal, actie, bal kwijt. Of te wel: pas passen als de actie dreigt te mislukken ipv: Aannemen, kijken, passen, met andere woorden pas een actie als er geen afspeelmogelijkheid is. En dus ga je met een 2-0 achterstand rusten. Conclusie van de eerste helft. LSC1890 E6 miste het geluk en het chochme voor de goal. 

Dat chochme wil Frank graag uitleggen: Als de tegenstander een goede grote keeper heeft moet je niet van heel ver recht op het doel schieten. Je geeft hem zo alle kans om de bal te vangen. Bij een grote keeper moet je dicht bij hem komen en ipv in het midden moet ie laag in de hoek. Anders maak je de keeper steeds beter en kan ie zelf uitgroeien tot de beste man van het veld. 

En ja, als de ballen die er eigenlijk in moeten dan ook nog over geschoten worden, dan weet je dat het geluk aan hun zijde komt. 

Tenminste.... dat weet  Frank de Boer. Mag je van eerst jaars E-pupillen hetzelfde verwachten Frank?

Laten we maar zeggen dat ze een goede les van RES hebben gekregen.  

De tweede helft ging het iets beter als de eerste. En eindelijk wist Chris, na een voorzet van Sjors de bal binnen te tikken. Dat betekende de 2-1. Had er meer in gezeten dan dat? Eigenlijk wel. De kansen op de gelijkmaker waren er voldoende. Maar ze werden simpelweg niet benut. Of er werd een verkeerde keuze gemaakt. dat in de slotminuten nog de 3-1 viel was alleen maar voor de statistieken.

Of zoals Frank zou zeggen, we zitten in een proces en ik zie goede en minder goede dingen. De goede dingen stemmen me tevreden en moeten we vasthouden en voor de minder goede dingen weten we dat we daaraan moeten werken. We werken er in de training in ieder geval hard aan. (Als liefhebber van voetbalcliches ben ik erg blij met Frank de Boer....

Dus Jelmar je weet wat je te doen staat.....

Tot slot het cliche van de week:

Volgende week, nieuwe ronde nieuwe kansen. 

P.S. hebben jullie de overeenkomsten gezien?

De scheids heeft altijd gelijk...

Dit keer geen wedstrijdverslag, maar een inside story. Nog nooit zat deze razende reporter zo dicht op het wedstrijdverloop. Midden tussen de boys, op het veld mocht ik mijn opwachting maken. Nee, helaas ik mocht niet mee voetballen, maar wel mocht ik het veld betreden als scheids, arbiter, fluitist, man in het zwart of referee. Anton (coach van LSC1890 E6) had gevraagd of er onder de ouders van spelers van E6 vrijwilligers waren om tijdens de oefenwedstrijd tegen LSC1890 E8 de fluit te hanteren.

En ik had snel JA gezegd want zonder scheids kun je niet voetballen en zou het niet zonde zijn als de wedstrijd niet door zou gaan omdat er niemand wenste te fluiten, maar...
had ik niet te snel JA gezegd. Immers de laatste tijd hoor je vaak verhalen over mishandelde scheidsrechters, ruziënde ouders op het veld, knokkende of zelfs schoppende spelers en wat niet meer. Met andere woorden. Wat heb ik gedaan????

Ter voorbereiding maar even gegoogeld en op Wikipedia gekeken. Wist je dat er voor scheidsrechters een eigen site is. http://www.scheidsrechters.eu/ Met zelfs een Spelregeltoets.

Volgens Wiki is een voetbalscheidsrechter een persoon die in een voetbalwedstrijd de beide teams controleert op het navolgen van de regels en het overtreden van de regels bestraft. Bij voetbal is er één scheidsrechter, die soms aan de zijlijnen wordt ondersteund door twee assistent-scheidsrechters of lijnrechter (vroeger grensrechter genoemd) en een vierde scheidsrechter buiten het veld. Dus voldoende voorbereiding om een wedstrijd vlekkeloos te leiden.

Gelukkig is bij een wedstrijd tussen pupillen maar één vrijwilliger nodig. Immers de E-pupillen hebben nog geen grensrechters. Want ik was de enige die zich gemeld had. Misschien hadden de andere ouders wel dezelfde angst als ik. Ken ik de regels goed genoeg, zie ik wel alle overtredingen, ben ik niet te partijdig voor het team van mijn zoon. Wat doe ik als mijn zoon iemand een schop geeft of verbaal tekeer gaat? Moet ik dan als vader of alleen als scheidsrechter optreden. Zie ik het verschil tussen een schwalbe en een doodschop en wat nou als die doodschop nu gewoon onkunde is en het spelertje te laat komt en per ongeluk de tegenstander raakt. Allemaal vragen die ik me ook gesteld heb. En de belangrijkste vraag misschien wel: Als ik een fout maak, hoe reageren de supporters/ouders langs de kant hierop. Ik ben niet de snelste meer dus rennen voor mijn leven kon dan wel een een heel kort sprintje zijn....
Maar wat wil het toeval. Afgelopen week was het de week van de scheidsrechter en juist in die week maak ik mijn debuut. Volgens de KNVB staat juist in deze week het uitspreken van waardering naar de scheidsrechters deze week centraal  met een oproep om de scheidsrechter in het zonnetje te zetten. Even terzijde: Dat zonnetje heb ik wel gemist....
Geen presentje van de club of een gratis bakkie koffie of ...
Naast mijn voorbereiding op Wiki, Google en Youtube had ik ook nog even op de site van LSC1890 gekeken. Helaas hier geen info voor of over de scheidsrechter.

Van Anton had ik gelukkig een fluitje gekregen, maar eenmaal op de club bleek er een scheidsrechterhokje te zijn waar ook de club mij kon voorzien van een fluitje. Gele en rode kaart waren gelukkig niet nodig, want die hebben de pupillen nog niet. Jammer genoeg geen mooi zwart scheidsrechterstenue, dus maar in de eigen regenjas, want zoals gezegd dat zonnetje....

Om 10.45 uur was het dan eindelijk zover. Met mijn fluit in de hand betrad ik met de 2 teams het veld. Anton attendeerde mij er nog op dat ik de spelers nog moest tellen. Oeps 7 tegen 8, niet aan gedacht, maar Marianne (coach van LSC1890E8) haalde gelukkig snel nog een speler naar de kant. Hij was de eerste wissel. Maar dan toch de tossen, die LSC1890 E6 won en zij mochten dus aftrappen. Ik kon het zelf nauwelijks geloven, maar ik floot voor het eerst dus dankzij mij kon de wedstrijd beginnen.

En het was een heerlijke wedstrijd. De jongens maakten er een mooie pot van;  vol inzet en overgave. Het plezier droop er vanaf.

Hier en daar een botsing met een blessure tot gevolg, waarin ik geen overtreding zag dus die kon ik steeds af met een scheidrechterbal. Dat had ik geleerd via Youtube.

Wat me het meest opgevallen is, is toch wel het weerwoord van de spelers. Zelfs pupillen claimen al onterecht een inworp, terwijl ze hem zelf toch overduidelijk als laatste geraakt hebben. Iedere botsing is een overtreding... Als een speler zijn gezicht afschermd en zo de bal met zijn arm raakt is natuurlijk hands en een strafschop....
Met name LSC1890 E6 bemoeide zich veel met de leiding. Wellicht ter verdediging van dit team is dat ik voor velen de jongens geen onbekende ben. Ik ben de vader van één van hen of juist de vader van een vriendje, ik heb ze wel eens getraind en van een aantal ben ik zelfs bijna 2 jaar hun coach geweest. Ook ben ik natuurlijk vaak als supporter en verslaggever te vinden langs de kant van E6. Dus ik kan me voorstellen dat deze jongens mij vandaag niet alléén als scheidsrechter zien. Maar toch..
Ook maakten beide teams zich veelvuldig schuldig aan een onderlinge twist wie de vrije trap, corner, aftrap of scheidsrechterbal moet/mag nemen. Je wilt je niet teveel met het spel bemoeien maar je moet als scheidsrechter wel bepalen wie de bal mag uitnemen, want voor je het weet zit je midden in een praatgroep.

Wel is het jammer dat dit gewoon afgaat van de tijd die ze krijgen om te voetballen, want met de strakke planning is er geen tijd voor extra minuten. Om 11.45 moest het veld immers vrij zijn voor de volgende wedstrijd. Dat werd me toch door meerdere mensen van de club toch wel op het hart gedrukt.

De vraag die bij mij bleef hangen: Waar zou dat bemoeien, beter weten, discussiëren en verhaal halen toch vandaan komen?

Nu moet ik bekennen dat ook ik me regelmatig schuldig maak op het schelden tegen de scheids- en lijnrechter. Als supporter van scHeerenveen laat ik ook ik me meeslepen in het heetst van de strijd en roep wel eens iets wat niet geschikt is voor bijvoorbeeld de kleine oren van pupillenvoetballertjes (Lees zoon). Kreten als blinde PIEIEIEIEIEP zijn mij ook niet vreemd. En nu stond ik vandaag dus zelf te fluiten. Gelukkig heb ik geen schelden gehoord, sterker ik heb niet of nauwelijks iets gehoord vanaf de zijkanten. Misschien floot ik wel zo goed dat ze geen op- of aanmerkingen hadden. Of het publiek is gewoon een keurig en fatsoenlijk volk. Maar deze wedstrijd fluiten heeft me wel tot denken gezet. Ik ben we wel gaan afvragen of wij met z'n allen langs het veld niet gewoon het verkeerde voorbeeld geven. Want misschien was ik vandaag te druk met de wedstrijd bezig dat ik het niet gehoord heb, maar ook bij LSC1890 heb ik al vaak ouders, supporters, maar ook coaches en trainers bij zowel goede als foute beslissingen zeer fel zien reageren. Een ook daar niet altijd in even nette bewoordingen. Voetbal is emotie, maar kunnen we de emotie beperken tot de blijdschap en verdriet bij winst en verlies. Laten we de boosheid voortaan lekker thuis...
In de column van Chris van Nijnatten van het AD kwam ik het volgende tegen:

Ook arbiters hebben recht op fouten! Klik hier voor de hele column.

"Die scheidsrechter heeft recht op zijn eigen fouten, net als een voetballer en een trainer. Ze maken die fouten dagelijks, met zijn allen. Dat is al zo, zo lang er gevoetbald wordt."

Conclusie: Het was een zeer leerzame ervaring om ook eens op die manier naar het voetballen van je zoon/dochter te kijken of beter gezegd mee te maken. Iedere voetbalouder zou deze ervaring eens moeten beleven. Misschien heel misschien kunnen we onze kinderen dan een beter voorbeeld geven als we nu doen. En voor alle voetbalmoeders er zijn geweldige outfits waarin je je scheidsrechterskwaliteiten prima zou kunnen tonen, dus wat weerhoudt je nog?
Het cliché van de week is :
De Scheidsrechter heeft altijd gelijk,

dus: geen discussie, geen weerwoord maar luisteren naar deze scheids!

Teambuilding

Over de wedstrijd van vandaag kan ik kort zijn. De tegenstander was duidelijk één misschien wel twee maatjes te groot. Nadat Workum E4 eerder al met 10-0 en 19-0 gewonnen had bleek vandaag ook dat zij niet thuis horen in de 3e klasse van de KNVB, maar eerder in de 2e of zelfs 1e klasse.

Workum E4 won dan ook met ruime cijfers 1-14 (rust 0-6) 

Pupillenvoetbal gaat om plezier en inzet, samen met je teamgenoten door de week lekker trainen om steeds beter te worden en op zaterdag een lekker potje foeballe. Met je teamgenoten strijden en vechten om de eer en het plezier. Natuurlijk is het leuk om dan ook nog te winnen en lekker te scoren, maar het resultaat kan en mag bij deze jongens dus nooit bovenaan staan. Nee, samen spelen en samen plezier maken is veel belangrijker. En wat is het dan prachtig om te zien dat 8 jongetjes na een doelpunt van blijdschap over elkaar heen vallen en deze gezamenlijk vieren alsof ze de Champions League net gewonnen hebben. Ook al is het een doelpunt voor de statistieken

Thylo werd in de 2e helft bij het scoren van de 1-10 werkelijk bedolven onder zijn medespelers. Zo namen de spelers van E6 het woord teambuilding wel heel erg letterlijk.
De coaches hadden E6 namelijk de wei ingestuurd met een duidelijke opdracht: Wij gaan vandaag scoren! Wij zullen het eerste team zijn die Workum E4 een tegengoal zal laten incasseren. En dat doel werd diep in de 2e helft gehaald. Een compliment voor alle jongens dat ze de hele wedstrijd zijn blijven geloven in hun kans om dat doelpunt te maken. Dat ze bleven geloven dat hun doel gehaald kon worden. Ook de complimenten voor de coaches dat ze de jongens een haalbaar doel voor ogen gehouden hadden. Wetende dat winnen van deze tegenstander onmogelijk zou blijken te zijn. Want juist door dat haalbare doel bleven dit keer de koppies omhoog en bleven ze voetballen, strijden en plezier aan het spelletje houden. De euforie, de ontlading (ook bij coaches en supporters (zelfs van de tegenstanders) liet vandaag zien hoe belangrijk samen plezier maken is. Veel belangrijker dan winnen of verliezen.

En het klinkt misschien gek als je 14-1 verloren hebt. Maar de jongens hebben de beste wedstrijd tot nu toe gespeeld. Mooie acties, geweldig samenspel, vechtend voor de bal en ook bij tegenslag niet opgeven, maar zelfs een extra stapje harder zetten. Dat zat er namelijk vandaag allemaal in. Helaas was de tegenstander te sterk, maar de winst zat hem niet in de uitslag, maar in het groei die dit team vandaag doorgemaakt heeft.

De komende 2 weken is er geen competitie voor de jongens, maar nu Jorn ook weer terug is kunnen ze samen met hun trainer(s) en coach(es) nog verder bouwen aan hun team. De eerst volgende wedstrijden zijn ook gelukkig weer wedstrijden tegen tegenstanders van hun eigen niveau. En als ze het teambelang van vandaag ook dan zullen toepassen gaan ze een paar mooie wedstrijden tegemoet, want:

Winnen en verliezen doe je samen!

Wie niet sterk is.....

PFFFFFF, was de reactie van coach Anton en daarmee was veel, zo niet alles van deze wedstrijd gezegd. Want 10-0 verliezen en blij mogen zijn dat de tegenstander slecht 10 keer scoorde. Poeh. Ik geef het je te doen.

Scharnegoutum E2 - LSC 1890 E6 10-0.

De dag begon zo mooi, een heerlijk zonnetje, blauwe luchten en een aangenaam temperatuurtje op deze eerst zaterdag in de herfst. De dauw had het veld een mooi nat laagje gegeven, "dus alle ingrediënten voor een heerlijk voetbalochtendje waren aanwezig".
De vooruitzichten waren goed. 2 overwinningen op rij met veel doelpunten en goed spel. Maar LSC1890 E6 "was ook gewaarschuwd". Scharnegoutum had zijn eerste en enige wedstrijd met 8-0 gewonnen dus dat beloofde wat.

Sjors scherm de bal goed af

Vanaf de eerste minuut speelde het spel zich op de helft van LSC1890 E2 af. De jongens werden achteruit gedrukt en konden niet onder de druk uit komen. Aanval naar aanval rolde op de goal van Remco af. En de 1-0 viel al snel in de korte hoek. "Kans na kans stapelde zich op". Een redding van Remco 2 keer voorlangs, 2 keer naast, telkens was de voorhoede van Scharnegoutum ongrijpbaar voor de verdedigers van LSC1890. Slechts een sporadisch countertje, maar die smoorde steeds vroegtijdig. LSC1890 "kon geen vuist maken". Helaas bleken de jongens niet in staat het overwicht van Scharnegoutum te ontregelen. Ipv voetballend de oplossing te zoeken, gingen ze mee in het fysieke spel van Scharnegoutum. Deze waren echter steeds groter, sterker en sneller. Ondertussen ging Scharnegoutum door met het missen van kansen. Bal op de lat, weer 2 x naast. Spits alleen op Remco af die de goal goed verkleinde en redding bracht.
Maar op de boogbal van de was ook Remco kansloos; 2-0.

Gastspeler Gert-Jan

Na de 2-0 gingen LSC 1890 eindelijk voetballen en dit resulteerde in een mooi schot van Sjors (na een dieptepass van gastspeler Gertjan). Deze testte Remco ook nog even door hard terug te spelen, maar gelukkig kon Remco deze tot corner tikken. LSC1890 werd nu weer wat sterker, via de buitenkanten werd eindelijk de ruimte gebruikt en resulteerde in 2 kansjes voor Thylo. Helaas wist hij ze niet te verzilveren. Sjors moest even geblesseerd het veld verlaten en binnen een paar minuten was de wedstrijd beslist. Eerst werd een corner simpel ingetikt en daarna was de aanvaller van Scharnegoutum eerder bij de bal nadat Remco een schot los gelaten had. Beide keren anticipeerde Scharnegoutum gewoon beter. Ook bij de 5-0 reageerde de volledig vrijstaande aanvaller van Scharnegoutum alert na een prima redding van Remco. LSC1890 mocht zich gelukkig prijzen dat het met de rust slechts 5-0 stond. Was Scharnegoutum nou zoveel beter? Ja de tegenstander was groter, sterker en sneller, maar teveel spelers lieten zich (te) makkelijk de kaas van het brood eten en lieten te snel het koppie hangen. Uitzondering hierop waren Gert-Jan en Abe. Zij bleven ook na een verloren duel hun best doen en legden zich niet neer bij het feit dat de tegenstander wat sneller en sterker was. Duidelijk was dat te veel spelers beneden hun normale niveau bleef en het leek of ze zich al snel neerlegden bij het feit dat de tegenstander groter en sterker was.

Remco buitenkantje rechts

Remco ging de 2e helft voetballen en Thygo ging op de goal. De 2e kans van Scharnegoutum betekende al direct 6-0. Maar LSC1890 ging de 2e helft beter voetballen. De ballen werden eerder gepasst en de ruimtes die Scharnegoutum bood werden nu veel beter benut. Een mooie bal (steekpassje) van Gertjan op Thylo die niet aarzelde en direct Sjors de diepte instuurde leverde een mooie kans op, maar de keeper redde prima, De kans daarna van Chris werd ook onschadelijk gemaakt door de keeper.

Thygo klaar voor de uittrap

Nu LSC1890 E6 ging voetballen, door de bal over te spelen ipv het fysieke duel te zoeken bleek dat ze het de tegenstander wel degelijk lastig konden maken. Ook werd er wat meer body naar voren gestuurd. Roel kwam voorin te staan en Gertjan stond goed in het centrum van de verdediging. Chris probeerde het met een lobje, kreeg nog een kans in de rebound maar de vermoeidheid sloeg toe. Scharnegoutum werd weer sterker. Thygo voorkwam met een knappe redding nog een doelpunt, maar na een solo van de beste man van Scharnegoutum (passeerde drie man) was ook Thygo kansloos 7-0. De 8-0 kwam uit een corner waarbij de tegenstander opnieuw sneller reageerde op de afvallende bal. De 9-0 was ongelukkig, via de paal en de rug van de keeper belandde deze in het net.
De hatelijke 10 werd nog gehaald toen een corner door iedereen gemist werd en fraai binnen viel.

Conclusie van deze wedstrijd, de jongens schoten te kort in het fysieke spel. Hopelijk hebben de boys geleerd van deze dikke nederlaag: Voetballend vanuit de posities en snel je medespeler aanspelen is het enige antwoord op een tegenstander die groter, sneller en sterker is. En juist dit team heeft voldoende voetballende kwaliteiten om de tegenstander "zoek" te spelen.Immers het fysieke duel is juist één van de mindere kwaliteiten van dit team.
Alleen Abe bleek in staat om 2 helften lang te bikkelen en te poetsen en deed (ook al isie de kleinste) als enige niet onder in het fysieke spel van de tegenstander.

Wie niet sterk genoeg is moet slim zijn...

Ongeslagen

De 2e wedstrijd van de competitie betekende de eerste thuiswedstrijd. Tegenstander van vandaag: Makkum E2. Het goede resultaat van de eerste wedstrijd betekende dat de toeschouwers massaal de weg naar Sportpark De Leeuwarderweg hadden gevonden. De kassa's waren vroeg open en al snel moest er een tweede kassa bij...

Ondanks het vroege uur was het heerlijk voetbalweer, lekker droog, een goed veld en windstil. Alleen het zonnetje ontbrak. Dus was de vraag kon LSC1890 E6 het zonnetje laten schijnen.

Aangezien Jorn nog steeds geblesseerd is, dit keer 2 gastspelers: Wouter en Sam. De opstelling:
Thygo op doel, Achterin v.r.n.l. Abe, Roel en Wouter. Voorin Sjors, Chris en Thylo. Wissels Sam en Remco.

Net als vorige week kwamen de boys "goed uit de kleedkamer". Vanaf de aftrap werd er "direct druk op de helft van de tegenstander gezet". Al snel een kans voor Chris, maar die schoot helaas op de keeper. Die overigens wel goed zijn goal verkleinde. Direct gevolgd door een kans voor Thylo, hij schoot -na een goede voorzet van Wouter- net voorlangs. "Maar de toon was gezet".

De volgende kans was wel raak. Sjors schoot hard voorlangs maar Chris kon goed zijn voet er tegen aan zetten en dat betekende 1-0. Sjors had er zin in want na een prachtige slalom, waarbij hij 2 man omspeelde, kon alleen de keeper nog redding brengen.
Maar snel daarna werd het als 2-0 door de aanvoerder van de dag: Thylo.
De kansen bleven komen en het publiek kreeg door dat een grote score er in zat... Uit een voorzet van Wouter werd de bal door Remco hard ingekopt, maar miste hij doel, Wouter schoot nog op de paal. Een fraaie voorzet van Sjors werd vervolgens door Remco koelbloedig "in het dak van de goal" geschoten. 3-0. Eindelijk deed Makkum E2 iets terug, maar de inzet belandde op de paal.

Vervolgens liep E6 uit naar 5-0. Eerst Thylo met, hoe kan het ook ander een "daverend hard" schot. Vervolgens Chris na een voorzet van Sjors 5-0. Daarbij was de rust bereikt.

Halverwege dus 5-0, zou het lukken om vandaag de "dubbele cijfers" te bereiken? Maar eerst een kleine tegenslag. Remco "bleef geblesseerd achter", dus ging Sam ipv Remco op de goal. De "2e helft ging verder waar de eerste helft geëindigd was". Op de helft van Makkum E2. Thygo probeerde een mooie voorzet van Chris met de hak in het doel te werken, maar miste. Thylo hoefde niet lang na te denken en schoot beheerst zijn derde van de dag binnen. 6-0. De 7-0 volgde al snel. Opnieuw een voorzet van Sjors belande via een been van de tegenstander in het doel. Roel zette met een briljante steekpass Chris nog een keer voor de keeper, maar de bal sprong net te ver van de voet, zodat de verdediging van Makkum E2 toch nog "redding kon brengen". En zo bleven de kansen maar komen...
Wat je vaker ziet bij een grote voorsprong is dat teveel spelers zelf wilden scoren. Ook vandaag gebeurde dat. Wouter, Roel en Chris gingen een paar keer voor eigen succes, waarbij telkens een mede speler er (veel) beter voorstond. Volgens mij hebben de jongens daar zelf een hele mooie benaming voor....

De uitzondering hierop was Sjors en hij "beloonde zijn goede spel" met nog een doelpunt. Had hij bij zijn eerste goal hulp van de tegenstander nu hielp de binnenkant paal een handje. 8-0. Ook Thylo en natuurlijk Abe bleven goed vanuit hun positie spelen. Maar doordat de anderen teveel voor eigen succes gingen werd de kans op de dubbele cijfers steeds kleiner. Niet alleen het overspelen werd duidelijk minder, je ziet ook dat verdedigers hun "verdedigende taken niet meer zo nauw nemen" en waarbij de tegenstander dus soms met 2 of 3 man tegenover de laatste verdediger komt te staan. Zou de "maagdelijk nul" toch nog van het bord gespeeld worden?  Ja hoor, zoals te verwachten profiteerde Makkum nog van de gemakzucht en slordigheidjes en maakte dus de eretreffer. 8-1.

Gelukkig viel de blessure van Remco mee en kon hij halverwege de 2e helft toch nog weer mee doen. Maar door de angst om nog erger geblesseerd te raken speelde hij risicoloos en vermeed de duels. Wel was zijn passing weer prima verzorgd. 

Dat Thygo nog de 9-1 maakte, nadat de verder goed keepende goalie van Makkum de bal los liet, was natuurlijk leuk voor hem en goed voor het doelsaldo! Al met al dus een mooi resultaat en LSC1890 E6 zou weleens mee kunnen doen om de titel... Maar ook een waarschuwing, niet tegen elke tegenstander zal het lukken om zoveel kansen onbenut te laten en toch zo ruim te winnen. Dus voor de coaches, spelers en trainers: 

Er is nog werk aan de winkel!


Volgende week wacht de uitwedstrijd tegen Scharnegoutum. Uw verslaggever is er weer bij!

Het seizoen is begonnen!

Na 3 seizoenen een nieuwe rol voor de clichecoach. Geen coach meer maar "onafhankelijk" reporter of partijdige voetbalvader. Zelf ben ik er nog niet helemaal uit. Misschien dat mijn trouwe volgers daar binnenkort maar eens een uitspraak over moeten doen.

Aangezien Nederland ruim 16 miljoen bondscoaches heeft, houd ik de toevoeging coach voorlopig nog maar even aan, ook al is het niet de bedoeling om "aan de stoelpoten van Anton en Kees te zagen". Zo daar was het 1e cliché.
Voortaan zal mijn verslag zich (nog) meer toespelen op het vermelden van echte clichés. Zoals julie gewend zijn, heeft elk verslag een vast item; seizoen 1 was het de speler van de week, seizoen 2 was het het moment van de dag en het laatste seizoen hadden we het doelpunt van de week. Dit seizoen zal ik de wedstrijd in één cliché proberen te vangen. Maar nu eerst het wedstrijdverslag.

Easterlittens E2 - LSC1890 E6 4-7

Na een lange warme en zeer droge zomer met kurkdroge velden hadden de weergoden besloten dat de velden wel een regenbuitje konden gebruiken. Helaas stopte de regen een half uurtje te laat dus schuilend onder de paraplu's, hadden alleen de spelers, coaches en de scheids last van de regen. Da's al één bijkomend voordeel van mijn nieuwe rol. Veilig onder de paraplu en alle tijd voor de notities.
Om 10.15 stonden de toppers van E6 in ieder geval "vol ongeduld, trappelend klaar voor de seizoensouverture". Aan Kees en Anton de taak om een "heel nieuw team samen te smelten".

Op doel Remco, achterin met Thylo, Roel en Abe en voorin Thygo, Chris en Sjors. En omdat Jorn nog "in de ziekenboeg" zit met een gebroken hand, begon gastspeler Jort van E4 als wisselspeler. LSC1890 E6 kwam als een "komeet uit de startblokken". De eerste kans voor Chris belande nog op de paal, maar kort daarna liet E6 zijn "aanvallende intenties duidelijk zien". Sjors tekende voor de eerste goal van het seizoen. 0-1.
Maar de tegenstander liet zich "niet uit het veld slaan" door deze vroeg goal en deed snel wat terug. Kon Remco in eerste instantie nog redding, brengen hij was kansloos op de rebound. 1-1. Jort was nu in de ploeg gekomen en deze zetten Sjors met een mooie dieptepass voor de keeper. Via de keeper belandde de bal helaas naast. Kort daarna al weer een kans en Jort toonde zich een ware killer: 1-2. De kansen bleven komen Chris schoot door de benen van de keeper, maar de bal miste voldoende snelheid. Thylo schoot hard, maar helaas net naast. Het was wachten op de volgende goal(s). Opnieuw was het Jort die zijn gastrol extra glans gaf door zijn tweede en de derde van E6 te noteren. (1-3).
Easterlittens begreep dat er wat moest gebeuren en "gooide alle schroom van zich af". Gelukkig toonde Remco zich een bekwame sluitpost en voorkwam met 3 reddingen dat Easterlittens langszij kon komen. Met een prima voorzet bracht Chris Thylo in stelling en deze zetten de "gasten op een 1-4 voorsprong'. Het was tijd voor een warm bakkie thee.

In de rust werd de keeper gewisseld. Remco in de verdediging en Thygo op de goal. Het was inmiddels droog geworden en de supporters gingen der voor zitten (staan).

Chris had er ook zin in en zette zijn vizier op scherp. 1-5 na een mooie voorzet van Sjors en de zesde goal was een lucky, Roel veroverde de afvallende bal en bereikte Chris; via een verdediger rolde de bal over de lijn. Tussendoor had de tegenstander nog gescoord dus stond het inmiddels 2-6. Dat leek een veilige marge, maar niet alleen coach Anton moest wennen aan de nieuwe speeltijden (2 x 25 minuten voor e-pupillen ipv van 2 x 20 bij de f-pupillen) ook de boys van E6 hadden moeite het "hoge tempo vol te houden". Het drassige veld maakte het spelen nog eens extra zwaar en eerlijk is eerlijk, Easterlittens leek meer conditie te hebben dan LSC1890.   Twee knappe reddingen van Thygo voorkwam gelukkig dat de tegenstander dichter bij kon komen. Ook schoot Easterlittens nog eens voorlangs. LSC1890 moest terug en meer dan een schot voorlangs van Remco konden ze daar voorlopig niet tegenoverstellen.
Toch kwam Easterlittens dichterbij. De 3-6 was een mooi schot in de verre hoek, onhoudbaar voor de goed keepende Thygo. De 4-6 was een gevolg van het gladde veld en het werd nog even spannend....

Maar met een mooi afstandsschot zorgde Roel voor de 4-7 en deze goal zette de wedstrijd op slot. Er werd niet meer gescoord dus:

"De eerste duur verdiende 3 punten zijn binnen!

Volgende week de eerste thuiswedstrijd tegen Makkum F2, graag zien we jullie dan weer langs het veld en anders online!

10 nul verliezen maar als winnaars van het veld!

Vandaag de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen dus werd het zo langzamerhand tijd dat er een kampioen bekend zou worden. En uitgerekend moest LSC1890 tegen de aanstaande kampioen. NOK F1 had vandaag nog één puntje nodig en zou dan het kampioensfeestje mogen vieren.

En dat is ze gelukt, maar niet zonder slag of stoot. LSC1890 heeft vandaag de huid duur verkocht. Al doet de uitslag (10-0) anders vermoeden, F5 speelde met name voor de rust fantastisch. Er werd om elke bal gestreden, goed in de positie gespeeld, flink de beuk er in gegooid, maar ook viel er bij tijd en wijlen goed combinatievoetbal te zien, wat zeg ik? Te genieten.




De opstelling, Remco op de goal, Abe op linksachter, Dylan op rechtsachter en Jimte in het midden van de verdediging. Jasper op het middenveld. En voorin zat een tactische verassing. Roel in de spits, Chris op rechtsvoor en Thijmen op linksvoor. Sven begon als wissel.

De coaches en de trainer hebben de eerste helft genoten, vooral omdat F5 liet zien dat je ook tegen een (veel) betere tegenstander altijd een kans hebt. Het was heerlijk om te zien dat alle lessen uit de nederlagen dit jaar werden opgepakt, dat de trainingen haar uitwerking kreeg en dat het teambelang weer eens voorop stond. Het hele jaar hebben we op de teamprestatie gehamerd, de ruimte (zijkanten) zoeken, eerder over spelen, druk naar voren zetten en strijd en inzet leveren. En misschien wel de belangrijkste: Dat PLEZIER niets te maken heeft met winnen of verliezen, maar gewoon lekker samen een potje foeballe! En tegen de aanstaande kampioen viel dat vandaag (tenminste) in de eerste helft alles in één keer allemaal samen.
De kampioenen van NOK hadden moeite met het spel van LSC1890 F5, Dylan die weer strijd leverde alsof zijn leven er van af hing en duels won van een twee koppen grotere reus, Jasper die zich niet in de luren liet leggen door een technisch vaardige tegestander, Jimte die weer zijn verdediging leidde als een echte veldheer, Abe die weer ouderwets poetste en wrotte. Daarachter liet Remco ook weer eens zien dat ie geweldig kan keepen. En Sven liet zich geweldig meeslepen en leverde volop strijd. dat gold ook voor Thijmen die alle schroom van zich af schudde en lekker brutaal stond te schoffelen. Maar het was ook prachtig om te zien dat Roel z'n plezier weer terug had gevonden en dat Chris bleef zoeken naar dit ene kansje.

Direct na de rust gooide NOK er nog een paar schepjes boven op. Zij hadden goed door dat ze er met de 2-0 voorsprong nog niet waren, want ze kregen geduchte tegenstand en moesten alle zeilen bij zetten om LSC van zich af te schudden. En binnen een paar minuten liep NOK uit naar 5, 6-0 en moest LSC1890 F5 zich gewonnen geven. Maar met een opgeheven hoofd mochten de boys het veld verlaten, ondanks een 10-0 nederlaag. Want F5 mocht trots zijn op haar teamprestatie en zijn wat mij betreft vandaag ook een beetje als winnaars van het veld gelopen. Een overwinning namelijk op zich zelf!

Want eerlijk is eerlijk NOK f1 is niet voor niets kampioen geworden. Zij waren niet alleen vandaag, maar het hele seizoen de besten en werden dus terecht KAMPIOEN. Dus feliciteren wij NOK F1 met het verdiende kampioenschap. Gefeliciteerd!

Sterke punten en leermomentjes

Het seizoen zit er bijna op. Vandaag een heerlijke door-de-weekse-voetbal-zomeravond omdat de tegenstander op de geplande speeldag andere verplichtingen heeft. Zonnetje erbij, een aangename temperatuur en lekker veel publiek. De wedstrijd eindigde in een 1-5 nederlaag en was gezien de sterkte van de tegenstander een terechte overwinning. Niets om je voor te schamen, maar toch....

Vandaag eens geen normaal wedstrijd verslag, maar zo aan het eind van de competitie een analyse van de spelers. Hun sterke punt en voor iedere speler een leerpuntje.

Jimte liet de hele wedstrijd weer zien dat hij al weken de man in vorm is bij F5. In bal bezit goed inschuivend naar het middenveld en vaak ook doorstotend naar de aanval. Op die manier ondersteund hij de aanvallers. Sterk in de duels en oog voor de medespeler. Jimte is dit jaar technisch, tactisch en mentaal enorm gegroeid. Sterke punt van Jimte: Bij balverlies schakelt hij steeds weer om en zet dan goed druk op de bal. Leerpuntje van Jimte als hij de bal (terug-)veroverd heeft kan hij (nog) sneller de aanvaller(s) aanspelen.

Bij een inschuivende centrale verdediger moeten de linker en rechter verdedigerdan in de buurt van hun vaste tegenstander blijven. Helaas ging dat vandaag niet helemaal goed. Roel had zichtbaar moeite met zijn (nieuwe) rol als rechter verdediger en was meer met het spel van anderen dan met zijn eigen spel bezig. Roels sterke punt: de lange rushes met de bal aan de voet, van achteren naar voren, daar had hij vandaag geen zin in. En dat was jammer want juist aan de zijkanten is er vaak en zo ook vandaag weer veel ruimte. Roel is sterk aan de bal en ook stevig in het duel. Verder heeft ie een mooie traptechniek en weet als verdediger regelmatig te scoren. Leerpuntje voor Roel: Voetballen doe je in eerste instantie met je voeten en niet met je mond. Dus Roel laat je voeten voortaan spreken... En voetbal is een teamsport, je kunt alleen de beste zijn als je als team het best bent en dus in het belang van het team speelt.

Abe op links stond tegen over een zeer goed voetballend meisje. Het leek of Abe een beetje onder de indruk was en haar niet te hard aan durfde te pakken... Normaal is juist het stevige duel om de bal het sterke punt van Abe. Hij geeft nooit op. De aanvaller van de tegenstander komen hem maar zelden voorbij, en als het een keer lukt dan blijft Abe doorzetten, zodat ze hem vaak nog een keer voorbij moeten. Jou inzet zou een voorbeeld voor velen moeten zijn. Leerpuntje van Abe is dat hij zich minder op de bal moet focussen. Als de aanvaller met de bal al een verdediger (Jimte, Roel en/of Dylan) bij zich heeft wil Abe ook dat duel nog wel eens aangaan en daarmee zijn vaste tegenstander vrij laten lopen. Dus Abe voordat je het duel om de bal aangaat, ook even achter je kijken waar je vaste tegenstander is.

Omdat we dit keer met acht spelers de wei in gingen, kreeg Dylan de taak om het spel van de tegenstander om het middenveld te ontregelen en in bal bezit de bal snel naar de aanvallers te spelen. Dat eerst ging heel goed. Als een echte terriër streed hij en bikkelde hij in de duels. Dat is ook Dylan z'n sterke punt. De hele wedstrijd de volle 100% inzet. Ook voor jou geldt dat jou inzet een voorbeeld zou moeten zijn. De omschakeling bij bal verovering is bij Dylan nog een leer puntje. Dylan heeft dan nog te veel oog voor de bal en minder voor zijn medespelers.

Thijmen hield het spel weer goed breed op de linkerkant en vocht mooie sportieve duels uit met de rechterverdediger van Oudega/HJSC. Zij waren goed aan elkaar gewaagd dus soms won Thijmen en soms won de verdediger.
Sterke punt van Thijmen, hij blijft heel goed in zijn positie en houdt het veld goed breed. Daarnaast valt elke week zijn sportiviteit op, een echte teamspeler! Leerpuntje van Thijmen in de duels mag het wat veller. Gebruik je grote sterke lichaam ook in de persoonlijke duels. Niet van dat benauwde!
Ook voor de goal mag je wat brutaler worden. Je komt regelmatig in de positie om op goal te schieten en dan komt jou sociale en sportieve karakter boven. Je gunt een ander de bal. Ons advies aan jou: Eis de bal op en schiet op goal, ook jij (of beter juist jij) mag doelpunten maken.
De tweede helft keepte Thijmen een prima wedstrijd. Beide tegengoals waren voor iedere keeper onhoudbaar geweest. En met een paar knappe reddingen heb je een grotere nederlaag weten te voorkomen.

Chris stond natuurlijk in de spits en had vandaag een reus (1,5 kop groter) tegen over zich. Chris zijn sterke punt, het kappen en draaien en lekker dribbelen en pielen met de bal, kwam hierdoor niet helemaal uit de verf. Deze grote sterke vent liet zich niet wegzetten en als hij een keer uitgekapt was, herstelde hij zich met z'n zeven mijlslaarzen  Leerpuntje voor Chris, een spits moet ook voetballen zonder bal, dus probeer vrij te lopen, als de bal nog niet bij je is. Probeer de grote sterke verdediger mee te lokken naar de zijkant, zodat er weer ruimte voor de opkomende spelers, Roel, Jimte, Dylan ontstaat. En probeer je teamgenoten in het spel te betrekken door eerder te passen, zodat je zelf weer vrij kunt lopen en zij de bal jou terug kunnen spelen: Voetballen doe je niet alleen maar met een team.

Jasper stond door de afwezigheid van Sven vandaag op een voor hem (vrij) nieuwe positie: Rechtsvoor. Jasper z'n sterke punt, het ontregelen, bikkelen en poetsen, kwam hier wat minder uit de voeten. Ook moest Jasper wennen om het veld breed te houden; in de positie rechts aan de zijkant. Leerpuntje van Jasper, in bal bezit probeer eerder te passen en oefen dat door veel te trappen tegen de bal. Je hebt nu nog teveel de neiging om de bal te duwen. Je bent sterk genoeg om de bal over 15 - 20 meter te schieten/passen.

Remco stond de eerste helft te keepen. Normaal is hij de beste keeper van ons team, maar vandaag was je dag niet gaf je aan en dat kan soms gebeuren. Dat overkomt meer spelers. Jouw leerpuntje: De goal is veel te groot om alle ballen tegen te kunnen houden. Sommige ballen zijn nu eenmaal onhoudbaar. Probeer dat te accepteren zodat je je sneller over een tegengoal heen kunt zetten en je weer kan concentreren op de volgende bal. Want ook een keeper mag fouten maken. Voetbal is een spel van fouten en wie de minste fouten maakt wint vaak de wedstrijd. Als een voetballer een fout maakt heeft hij vaak nog het geluk dat een medespeler (bijv. de keeper) deze fout nog kan herstellen. Als een keeper een fout maakt is het bijna altijd een goal.
De tweede helft als linksvoor speelde je een prima wedstrijd. Jouw sterke punt is het overzicht voor de vrije speler. De pass in de diepte en zoeken van de ruimte. Leerpuntje voor de voetballer Remco: Probeer je verbale agressie om te zetten naar agressie in het duel. Wees veller in het duel op een faire manier mag je best je lichaam gebruiken en de tegenstander de bal af te nemen.

Leerpuntje voor allen:
Als de coaches/trainer jullie instructies geven dan doen we dat niet om jullie te pesten, dan doen we dat omdat wij vinden dat dat het beste voor jou en het team is. Dus ook als je een keer op een positie komt te staan die je minder leuk vind. Dan doe je gewoon (in het belang van je team) je best.
Discussies over opstellingen, opdrachten zijn prima maar na de wedstrijd, niet voor of tijdens de wedstrijd of in de rust. Als je graag eens op een andere positie wilt staan dan houden wij hier vaak rekening mee. Maar we kunnen niet 3 keepers opstellen en ook geen 5 aanvallers. Je staat op die positie omdat wij denken dat dat het beste voor jou als speler, maar nog meer het beste voor het team is. Want wij coachen om jullie als speler EN als team beter te maken.
Hierbij hoort ook dat bepaalde spelers van ons opdrachten mee krijgen om medespelers te sturen/coachen en aanwiijzingen geven. Zo is de keeper de baas bij hoekschoppen en volg je zijn instructies (dekken of bij de paal staan) op. Zonder discussie. Voorbeeld: Vandaag kreeg Jimte de instructie om als centrale verdediger de linker- en rechterverdediger en de middenvelder op hun posities te wijzen. Waarom? Omdat Jimte dit het beste kan zien en omdat hij een voorbeeld is hoe ons positiespelletje gespeeld moet worden. Als je dit niet leuk vindt of als je het hier niet mee eens bent ook prima, maar ga dan niet tegen Jimte lopen zeuren en klagen maar Na de wedstrijd en tegen ons!
Over het team:

Het doelpunt van Remco was een schitterend voorbeeld hoe goed deze jongens kunnen voetballen. Chris die Roel strak in de diepte aanspeelt, die vervolgens een puntgave voorzet aan Remco geeft die vervolgens de 1-3 liet aantekenen. Simpel, doeltreffend en gezamenlijk!

Maar de 0-1 en de 0-3 waren ook prachtige voorbeelden van hoe bal gefocust ze soms voetballen. Te veel spelers hebben te veel aandacht voor de bal en minder voor hun (directe) tegenstanders. Zo komt het dus voor dat één aanvaller van de tegenstander te maken heeft met 3 verdedigers van LSC. Een eenvoudig rekensommetje leert dat de tegenstander dan minstens 2 aanvallers vrij heeft staan. Iedere verloren wedstrijd dit jaar had meerdere momenten dat de aanvaller van de tegenstander oog had voor zijn mede aanvallers en deze wist aan te spelen. Omdat deze aanvallers alle tijd en ruimte krijgen is het voor hun een koud kunstje om te scoren.
Als LSC F5 in de aanval is gebeurd het zelfde met het omgekeerde resultaat. Ook dan zie je vaak dat 1 aanvaller 3 verdedigers om zich heen heeft. En het zelfde rekensommetje leert dat er dus ook bij LSC 2 aanvallers vrij staan. Alleen waar de tegenstander vaak een mede speler zoekt, zoekt LSC te vaak het individuele succes.
In onze ogen hebben we hierdoor onnodig te veel tegendoelpunten gekregen en zelf te weinig doelpunten gemaakt. Een paar wedstrijden die we nu hebben verloren, zouden we gewonnen kunnen hebben als....

Het leermoment van deze hele competitie is dan ook Voetballen is een teamsport en met samen (lees over-) spelen kun je wedstrijden winnen. Ook als de tegenstander groter en sterker is. Wees dan slimmer als je tegenstander en doe het samen.
Het tweede leermoment van deze competitie. Kop omhoog bij tegenslag. Geef je niet gelijk gewonnen na een verloren duel of gemiste kans of tegendoelpunt. Een wedstrijd duurt 2 x 20 minuten en aan het eind is er pas een winnaar. Dus geef je de hele wedstrijd 100% en blijkt de tegenstander sterker, dan is dat niet erg. Nee ook jij bent dan een winnaar omdat je een prachtige wedstrijd hebt gespeeld, want plezier zit hem niet in het winnen, dat zit in het voetballen. Natuurlijk speel je om te winnen, maar dat wil niet zeggen dat je geen wedstrijden meer mag verliezen.

Zaterdag spelen we onze laatste wedstrijd van het seizoen. Tegen de koploper! Dus met z'n allen als team de schouders er onder en de beuk er in: de hele wedstrijd. We maken er een mooi slot van!